Nogueira común: Diferenzas entre revisións

A '''nogueira común''' ('''''Juglans regia''''') é unha [[árbore]] nativa dos [[Balcáns]], Asia central e do suroeste pasando polos montes [[Himalaias]] ata o sueste da [[China]]. Os bosques nativos máis grandes atópanse no [[Kirguizistán]], a uns 1000-20001000–2000 m de altitude, especialmente en Arslanbob na provincia de [[Jalal-Abad]]. Cultivada en [[Galicia]] dende a antigüidade, naturalizada no leste do país.

A nogueira común é unha árbore caducifolia que chega a medir ata 25 ou 35 metros, con troncos grosos de ata 2 metros de diámetro e cilíndricos. En xeral o tronco é curto e a carrouceira ampla, en especial nos exemplares illados é unha especie que esixe zonas ben soleadas para medrar ben. A casca é suave de cor gris prateado, espallada con amplas gretas máis ásperas. A raíz principal, moi desenvolvida, pode penetrar ata unha profundidade de 3 m e as laterais poden acadar unha distancia de 15 m a partir da base do tronco. Coma tódalas nogueiras o [[endocarpo]] das pólas máis finas ten bolsas de aire. As follas ordénanse en espirais de entre 25 e 40 cm son imparipinnadas, con de 5 a 9 follas por grupo. As follas máis longas son as tres de cada ápice. 10-1810–18 cm ó longo e 6-86–8 cm ó ancho. O par de follas basais é moito máis pequeno: 5-85–8 cm de lonxitude. As flores masculinas son [[amentos]] colgantes de 5 a 10 cm de lonxitude, as femininas son terminais, agrúpanse en acios de dúas a cinco flores que, no outono, maduran en forma dun froito de casca verde e semiflexible que cobre unha carabuña engurrada de cor marrón: a [[Noz (froito da nogueira)|noz]]. O froito enteiro, incluída a casca, cae no outono. A semente é grande, cuberta dunha pel fina e comestible.