Literatura do Romanticismo: Diferenzas entre revisións

Entre os autores románticos máis destacados atópanse [[Johann Wolfgang von Goethe]], [[Friedrich Schiller]], [[Friedrich Gottlieb Klopstock]], [[Percy Bysshe Shelley]], [[John Keats]], [[William Wordsworth]] e [[Edgar Allan Poe]].

 

{{AP|Literatura do Romanticismo en Alemaña}}

O Romanticismo [[Alemaña|alemán]] non foi un movemento unitario<ref>[http://www.elcultural.com/revista/letras/Romanticismo-Una-odisea-del-espiritu-aleman/25695 Romanticismo. Una odisea del espíritu alemán]</ref>. Por iso fálase nas historias literarias de varias fases do Romanticismo. Unha etapa fundamental foron os anos noventa do século XVIII (''Primeiro Romanticismo''), pero as últimas manifestacións alcanzan ata a metade do século XIX.

En [[Rusia]], o Romanticismo supuxo toda unha revolución, pois autorizou como lingua literaria o ata entón pouco cultivado [[idioma ruso]]. Forxouse no [[Círculo Arzamás]] de [[San Petersburgo]] constituído entre 1815 e 1818 por [[Aleksandr Pushkin]], [[Vasili Zhukovski]], [[Konstantín Bátiushkov]], [[Piotr Viázemski]] etc.> Pero a gran figura do movemento foi [[Aleksandr Pushkin]], acompañado de numerosos seguidores e imitadores. O primeiro en escribir un poema romántico foi [[Vasili Zhukovski]] (1783-1852) con ''O cemiterio de aldea''. Seguiulle o seu discípulo [[Konstantín Bátiushkov]] (1787-1855) e os chamados poetas [[Decembrismo|decembristas]] rusos, os revolucionarios [[Kondrati Ryléyev]] (1795-1826), [[Wilhelm Küchelbecker]] (1797-1846) e [[Aleksandr Bestúzhev]] (1797-1837). Tras o romanticismo filosófico do grupo [[Liubomudri]], formado polo poeta [[Dmitri Venevítinov]] (1805-1827) o último gran romántico ruso é [[Fiódor Tiútchev]] (1803-1873).

 

{{AP|Literatura do Romanticismo en Francia}}

O Romanticismo [[Francia|francés]] tivo o seu manifesto en ''Alemaña'' (1813), de [[Madame de Staël]], aínda que o gran precursor no século XVIII foi [[Jean-Jacques Rousseau]], autor de ''Confesións'', ''Fantasías dun paseante solitario'', o ''Emilio'', ''Julia, ou A nova Eloísa'' e ''O contrato social'', entre outras obras.

Xunto a estes autores, cabe apuntar o rexurdimento de literaturas en linguas non oficiais como a [[Lingua provenzal|provenzal]], na que escribe o grupo ''[[Félibrige]]'', acaudillado polo gran poeta [[Federico Mistral]] e que pretende restaurar a antiga [[poesía trovadoresca]] medieval. Entre as súas obras cabe destacar a ''Mireio'' de Mistral.

 

En [[España]] o movemento romántico tivo precedentes nos [[afrancesado]]s ilustrados españois, como se aprecia nas ''[[Noites lúgubres]]'' (1775) de [[José de Cadalso]] ou nos poetas [[Prerromanticismo|prerrománticos]] ([[Nicasio Álvarez Cienfuegos]], [[Manuel José Quintana]], [[José Marchena]], [[Alberto Lista]]...), que reflicten unha nova ideoloxía presente xa en figuras disidentes do exilio, como [[José María Branco White]]. Pero a linguaxe romántica propiamente devandito tardou en ser asimilado, debido á reacción emprendida por [[Fernando VII]] tras a [[Guerra da Independencia Española|Guerra da Independencia]], que impermeabilizou en boa medida a asunción do novo ideario.

 

Na literatura checa destacan os escritores [[Karel Hynek Mácha]]<ref>{{Cita web |url=http://babel.mml.ox.ac.uk/naughton/lit_to_1918.html |título=CZECH LITERATURE, 1774 TO 1918 |autor=James Naughton |data=2002 |páxina-web= |editor= |dataacceso=11/11/2016 }}</ref> e [[František Čelakovský]] e o [[Eslovaquia|eslovaco]], e tamén ideólogo do [[paneslavismo]] romántico, [[Ján Kollár]].

 

En [[Portugal]] introduciron o Romanticismo [[Almeida Garret]] e [[Alejandro Herculano]]; pode considerarse [[postromanticismo|postromántico]] ao gran poeta [[Antero de Quental]].

 

O feito decisivo na introdución do movemento foi a publicación do poema ''Camoens'' de Almeida Garret en 1825, tras a súa viaxe a Inglaterra, onde se imbuíu dos principios desta estética. A unha segunda xeración de escritores románticos pertencen [[Castello Branco]] e [[Julio Diniz]].

 

En [[Romanía]], o seu máximo expoñente foi [[Mihai Eminescu]] e, entre os [[Hungría|húngaros]], sobresaíu o poeta [[Sándor Petőfi]].