Søren Kierkegaard: Diferenzas entre revisións

Moitas das súas obras lidan con problemas relixiosos tales como a natureza da fe, a institución da féfe cristiá, e ética cristiá e [[teoloxía]]. Por causa disto, a obra de Kierkegaard, algunhas veces, considerase como Existencialismo Cristián (en oposición ao existencialismo de [[Jean-Paul Sartre]] ou ao proto-existencialismo de [[Friedrich Nietzsche]], ambos os dous derivados dunha forte base ateística). A teoloxía dialéctica é recordada por Kierkegaard na existencia Cristina.

No seu libro de [[1992]], ''Post-modernismoPosmodernismo, razón e relixión'', [[Ernest Gellner]] menciona a Kierkegaard para ilustrar o fundamentalismo relixioso. Segundo Gellner, Kierkegaard está asociado á idea de que a relixión é, no seu fundamento, non unha persuasión da verdade dunha doutrina, senón a dedicación a unha posición que é inherentemente absurda, ou que dá "ofensa", o termo usado por Kierkegaard. Para Kierkegaard, obtemos a nosa identidade ao crer en algo que ofenda profundamente a nosa mente, o que non é unha tarefa fácil. Para existir, teríamos de crer e crer en algo que sexa ominosamente difícil de crer. Esta é a esencia do proceso existencialista en Kierkegaard, que asocia a fe coa identidade.