Batalla de Boyacá: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 17:
|baixas2 = 100 mortos, 150 feridos e 1600 prisioneiros<ref name= Tucker />. Barreiro e os 37 oficiais españois prisioneiros foron executados.
}}
A '''batalla de Boyacá''' foi a confrontación bélica da guerra de independencia de [[América do Sur]] que garantiu o éxito da [[Campaña Libertadora de Nueva Granada|Campaña Libertadora de Nova Granada.]] Tivo lugar o día [[7 de agosto]] de [[1819]] no cruzamento do río Teatinos, en inmediacións de [[Tunja|Tunja.]] A batalla saldouse coa rendición en masa da división realista, e foi a culminación de 77 días de campaña iniciada dende [[Venezuela]] polo Libertador [[Simón Bolívar]] para independizar o [[Virreinato de Nueva Granada|VirreinatoVicerreinado de Nova Granada]].
 
== Antecedentes ==
Liña 44:
[[Ficheiro:Puente_Boyaca.jpg|miniatura|[[Puente de Boyacá|Ponte de Boyacá.]] Monumento e ponte construída no lugar da batalla, substituíndo á ponte orixinal.]]
[[Ficheiro:Bolivar_Monument_Boyaca_Bridge.JPG|miniatura|Monumento a Simón Bolívar, ponte de Boyacá, Colombia.]]
O sábado 7 de agosto na mañá, o exército realista desde Motavita iniciou o seu desprazamento cara a Santafé de Bogotá. O seu obxectivo era chegar á capital para unir as súas forzas coas do vicerrei Sámano e organizar unha fronte militar contra Bolívar e o exército libertador. Escolleron a vía pola ponte de Boyacá no Camiño Real, con dirección á capital do virreinatovicerreinado. Advertido deste movemento, Bolívar ordenou a marcha do seu exército, tamén cara á ponte de Boyacá, disposto a tomalo para impedir a Barreiro o seu desprazamento cara á capital neogranadina.
 
As dúas forzas atopáronse no campo de Boyacá. O exército libertador estaba conformado por 2.850 combatentes ao mando do xeneral Simón Bolívar. A vangarda patriota estaba comandada polo xeneral Francisco de Paula Santander e a retagarda, polo xeneral José Antonio Anzoátegui. O xeneral Carlos Soublette era o xefe do estado maior.