Síndrome de Churg-Strauss: Diferenzas entre revisións

As probas diagnósticas máis empregadas para a diagnose da síndrome de Churg-Strauss son a detección de anticorpos anti-citoplasma dos neutrófilos (ANCA). Na metade dos pacientes doentes desta síndrome, os ANCA son positivos. Outras probas de laboratorio útiles son a presenza de eosinófilos (eosinofilia), o aumento da VSG (un marcador de [[inflamación]]), e unhas [[IgE|inmunoglobulinas E]] elevadas. No lavado broncoalveolar (BAL) tamén se aprecia a presenza de eosinofilia. Nunha radiografía de tórax obsérvase infiltrados pulmonares, nódulos, e incluso [[Derramamento pleural|derramo pleural]].

 

 

=== Criterios diagnósticos ===