|
== O liño na cultura popular galega ==
{{AP|O liño na cultura popular galega}}
=== Refraneiro ===
* A que o liño aliña, esa o fía.
* ¡Erte, dormiñón, que pasas un mes sen saír a ve-lo sol!, díxolle a liñaza ó millo. ¡Cala trigudilla: pola mañán sementada e pola noite nascida!, díxolle o millo á liñaza.
* ¡Lavada, aos tres días nada!, díxolle o millo á liñaza. ¡Nugallán –díxolle ela-, un mes baixo o torrón e aínda se vou non vou!
* Liño bo, liño malo, todo frolece en maio.
* Liño de Holanda, pesa e non anda.
* O liño apurado dá lenzo ben sobrado.
* O liño e a estopa, á sombra.
* Por Santa Erea, toma os bois e semea; por San Martiño, nin fabas nin liño. <ref> Santa Irea ou Erea, 18 de setembro; San Martiño, 11 de novembro.</ref>
* Pró liño, sete voltas de rella e a caghalla da ovella.
=== Cantigueiro ===
* Esta noite hai unha fía,/ tamén hai unha espadela,/ miña nai, sáqueme o caldo/ que eu tamén hei de ir a ela.
* Hei ir á fía esta noite,/ e hei de matar o candil,/ e heille mazar a cotena/ a un ''majo'' que campa alí.
* Vale máis unha da Laxe/ cunha chaqueta de liño/ que tódalas de Cornazo/ vestidas de pano fino. <ref>[[A Laxe, Arealonga, Vilagarcía de Arousa|A Laxe]] é lugar de Arealonga, parroquia de [[Vilagarcía de Arousa|Vilagarcía]]; [[Cornazo, Vilagarcía de Arousa|Cornazo]] é outra parroquia de Vilagarcía.</ref>
== Notas ==
| 