Eduardo III de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

En [[1328]], [[Carlos IV de Francia]], o último dos tres fillos de [[Filipe IV de Francia|Filipe IV]], morría sen descendentes masculinos. Como en Francia vigorava a [[lei sálica]], a coroa pasou para Filipe de Valois, un primo afastado, que foi coroado como [[Filipe VI de Francia]]. Eduardo III era sobriño do falecido Carlos IV, por vía da nai, e considerou a súa pretensión mellor que a do Conde de Valois, a pesar da lei sálica. Os franceses non aceptaran esta hipótese que resultaría nunha perda de independencia e confirmaron a Filipe VI como rei. Despois de algúns conflitos diplomáticos, Eduardo III declarou abertas as hostilidades con Francia, iniciando así o que ficaría coñecido como a [[Guerraguerra dos Cen Anos]]. O inicio das hostilidades foi marcado polos sucesos da [[Batalla de Crécy|batalla de Crecy]] ([[1346]]) e da [[batalla de Poitiers (1356)|batalla de Poitiers]] ([[1356]]), e pola conquista de grande parte do Norte de Francia. A pesar diso, Eduardo III non fixo ningunha tentativa para ir mais lonxe e conquistar [[París]], por exemplo. Entregado o control da fronte francesa ao fillo [[Eduardo, o Príncipe Negro]], que habería de se mostrar un líder militar notábel, Eduardo III concentrouse na guerra con Escocia. O resultado da campaña do Príncipe Negro foi excelente: Inglaterra venceu a Francia na [[Batalla de Poitiers (1356)|Batallabatalla de Poitiers]] e Eduardo III tivo a honra de ver ao rei [[Xoán II de Francia]] como o seu prisioneiro. As condicións de rescate, detalladas no [[Tratado de Brétigny]], garantían para o seu reino 3 000 000 de coroas e cerca de un terzo do territorio francés.

Cerca da morte de Eduardo III, a sucesión no trono inglés parecía asegurada para Ricardo, pero moitos xoves da prole de Eduardo crearon algún que outro problema. Por exemplo, os conflitos que estalarán entre os diversos ramos da súa descendencia darán orixe àá [[Guerraguerra das Rosas]], onde os seus netos das casas de [[Casa de York|York]] e [[Casa de Lancaster|Lancaster]] disputarán a coroa nunha sanguenta guerra civil.

** [[Xoán de Gante]], [[Duque da Aquitania]] e de Lancaster (1340-1399). Os seus descendentes formarán a [[Casa de Lancaster]], a facción da rosa vermella na [[Guerraguerra das Rosas]]. Foi tamén pai de [[Filipa de Lancaster]], muller do rei [[Xoán I de Portugal]].

** [[Edmundo de Langley]], Duque de York (1341-1402). Os seus descendentes formarán a [[Casa de York]], a facción da rosa branca na [[Guerraguerra das Rosas]].