Revisión como estaba o 13 de outubro de 2016 ás 20:03 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.197 edicións →‎Estrutura ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 13 de outubro de 2016 ás 20:03 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.197 edicións →‎Función Edición máis nova →
Liña 40: == Función == [[Ficheiro:ConeMosaics.jpg\|miniatura\|300px\|dereita\|Ilustración da distribución de células cono na fóvea dun individuo con visión da cor normal (esquerda), e unha retina (protanópica) cega para as cores. Nótese que o centro da fóvea ten moi poucos conos sensibles ao azul.]] Na fóvea dos [[primates]] superiores (humanos incluídos) a proporción de [[célula ganglionar da retina\|células ganglionares]] con respecto aos [[fotorreceptor (bioloxía)\|fotorreceptores]]es é de aproximadamente 2,5; case cada célula ganglionar recibe datos dun só cono, e cada cono está conectado a entre unha e tres células ganglionares.<ref>Ahmad ''et al.'', 2003. Cell density ratios in a foveal patch in macaque retina. ''Vis. Neurosci.'' 20:189-209.</ref> Por tanto, a agudeza da visión foveal está limitada só pola densidade do mosaico de conos, e a fóvea é a área do ollo coa maior sensibilidade a pequenos detalles.<ref>Smithsonian/The National Academies, ''Light:Student Guide and Source Book.'' [[Carolina Biological Supply Company]], 2002. ISBN 0-89278-892-5.</ref> Os conos da fóvea central teñen pigmentos que son sensibles á luz verde e vermella. A fóvea utilízase para a visión aguda na dirección en que apunta. Comprende menos do 1% do tamaño da retina, pero ocupa un 50% do [[córtex visual]] do cerebro.<ref>{{Cita libro\|last=Krantz\|first=John H.\|title=Experiencing Sensation and Perception\|url=http://psych.hanover.edu/classes/sensation/\|accessdate=6 April 2012\|date=1 October 2012\|publisher=Pearson Education\|isbn=978-0-13-097793-9\|oclc=711948862\|chapter=Chapter 3: The Stimulus and Anatomy of the Visual System\|chapterurl=http://psych.hanover.edu/classes/sensation/chapters/Chapter%203.pdf\|postscript=. dispoñible en liña antes da súa publicación.}}</ref> A fóvea pode ver só os dous graos centrais do campo visual, (aproximadamente dúas veces a lonxitude dun dedo polgar situado á distancia dun brazo estendido).<ref>Fairchild, Mark. (1998), ''Color Appearance Models''. Reading, Mass.: Addison, Wesley, & Longman, p.7. ISBN 0-201-63464-3</ref> Se un obxecto é grande e cobre un ángulo grande, os ollos deben estar cambiando constantemente a súa mirada para captar diferentes porcións da imaxe na fóvea, como tamén ocorre ao ler.

Fóvea: Diferenzas entre revisións