Illas Andaman: Diferenzas entre revisións

| [[Superficie]] || 6.408  km²

| colspan="2" | [[Ficheiro:Andaman and Nicobar Islands in India.png|330px|Localización da illa]]

As '''illas Andamán''' son un grupo de illas no [[Golfo de Bengala]] que forman parte do Territorio Indio das illas [[Andaman e Nicobar]]. [[Port Blair]] é a principal comunidade das illas e a capital administrativa do territorio. A poboación das Andamán en 1991 era de 314.239 persoas.

O arquipélago está composto por 204 illas. Están situadas a 950  km da desembocadura do [[río Hooghly]], a 193  km do [[Cabo Negrais]] en [[Birmania]], o punto máis próximo ao continente, e a 547  km do extremo norte de [[Sumatra]]. A lonxitude da cadea de illas é de 352  km e a súa maior anchura 51  km. A área total das illas é de 6.408  km².

As cinco illas principais son coñécense en conxunto como [[Gran Andaman]]. Estas son de norte a sur, [[Andaman do Norte]], [[Andaman do Medio]], [[Andaman do Sur]], [[Baratang]] e [[Illa Rutland]].

Xunto coas illas principais, no extremo norte atópanse as [[Illas Landfall]], separadas polo [[Paso de Cleugh]], que é navegable; as [[Illas Interview]], separadas polo [[Paso Interview]]; as [[Illas Labirinto]] ao suroeste da costa de Andamán do Sur entre as que se atopa o [[Paso de Elphinstone]] tamén navegable; o [[Arquipélago de Ritchie]] ao leste das Illas de Andamán do Sur e Barang, separado polo [[Estreito de Diligent]] e intersectado polos [[Estreito de Kwangtung]] e [[Estreito de Tadma Juru]].

Unha sección do Departamento de Bosques da India estableceuse nas Andaman en [[1883]], e nos arredores de Port Blair, 400  km² foron destinados para labores de talla que realizaban os convictos. A gran peculiaridade da flora das Andamán é que, salvo na illa Cocos, non se atopan cocos no arquipélago.

As aves endémicas inclúen o [[Megápodo de Nicobar]] (''[[Megapodius nicobariensis]]'') e as pombas ''[[Ducula aenea nicobarica]]'' e ''[[Chancophaps indica augusta]]. O [[Crocodilo de Auga Salgada]] habita tamén na rexión, así como as tartarugas ''[[Eretmochelys imbricata]]'', ''[[Dermochelys coriacea]]'' e ''[[Lepidochelys olivacea]]''.

Entre os mamíferos mariños inclúese o [[Dugong]] (''[[Dugong dugon]]''), a marsopa ''[[Neophocaena hocaenoides]]'' e a balea ''[[Mesoplodon densirostris]]''.

Os peixes son moi numerosos e hai moitas especies endémicas. As tartarugas tamén son abundantes e abastecen ao mercado de Calcuta.

Non está claro se algún dos nomes de illas dado por [[Claudio Ptolomeo|Ptolomeo]] corresponde coas Andamán, aínda que é probable que así sexa. É posible que a tradición da nomenclatura maríñeira non desaparecese e que ''Agathou daimonos nesos'' fose realmente unha mala interpretación dunha forma parecida a ''Agdaman'', mentres que ''Nesoi Baroussai'' sobreviviu como ''Lanka Balus'', o nome dado polos árabes ás [[Illas Nicobar]]. De forma clara, a primeira vez que aparecen citadas as Illas Andamán foi nunha crónica árabe do [[851]] sobre a [[India]] e [[China]] que influíron notablemente na posterior percepción das illas. A afirmación de que os nativos eran [[canibalismo|caníbales]] persistiu durante moito tempo aínda que os isleños negáseno e probablemente nunca fose certo. As illas son mencionadas brevemente por [[Marco Polo]], quen probablemente as vise sen visitalas, baixo o nome de ''Angamanain'', probablemente un dual árabe, "as dúas Angaman". Marco Polo deu unha visión esaxerada dos nativos dicindo que eran antropófagos con "cara de can".

Outra cita vén dada por [[Nicolo Conti]] (aprox. 1440), que explica que o nome significa ''Illa de Ouro'', e fala dun lago que había alí con peculiares virtudes. O nome probablemente derívase do [[Malaio]] ''Handuman'', do antigo ''Hanuman'' (Divos mono). Posteriores viaxeiros repetiron a historia, ben fundada por outra banda, da feroz hostilidade dos habitantes (por exemplo [[Cesar Federici]] ([[1569]]), a crónica vén en ''Ramusio'' e en ''Puchas''). Tamén é interesante o que comentou o Capitán A. Hamilton ([[1727]]).

En [[1788]]-[[1789]] o goberno de [[Bengala]] intentou establecer unha colonia penal nas Andamán xunto cun porto de refuxio. Para iso, dous oficiais, Colebrooke dos Enxeñeiros de Bengala e Blair do servizo naval, foron enviados para investigar e informar. Desta forma, o capitán Blair estableceu un asentamento en setembro de [[1789]], na illa de Chatham, na baía situada ao sueste de Gran Andamán, chamado na actualidade [[Port Blair]], pero naquel entón coñecido como Port Cornwallis. Dous anos despois e tras pasar múltiples enfermidades, o goberno transferiu a colonia a parte nordés de Gran Andemán, onde se ía a establecer un arsenal naval. Xunto coa colonia transferiuse tamén o nome de Port Cornwalis. Con todo, no novo emprazamento as enfermidades mantivéronse e o goberno decidiu pechar a colonia debido á alta mortalidade e á dificultade do seu mantemento. Os colonos foron trasladados en maio de [[1796]].

En [[1824]] Port Cornwallis foi o punto de encontro da flota que transportaba ao exército á primeira guerra birmana. En [[1839]], o Dr Helfer, un investigador alemán empregado do goberno indio, desembarcou nas illas e foi asasinado. En [[1844]] os buques de transporte de tropas ''Briton'' e ''Runnymede'' atracaron preto da costa das illas. Os nativos mostraron moita hostilidade, asasinando aos atrasados.

Co tempo, os motines ocorridos na India fixeron que o número de prisioneiros en mans británicas aumentase o que volveu espertar a posibilidade de establecer unha colonia penal nas illas. En novembro de [[1857]] enviouse unha comisión, dirixida polo Dr. F. Mouat, para examinar a situación. A comisión informou favorablemente seleccionando o emprazamento orixinal de Port Cornwallis pero evitando a proximidade dunha ciénaga salgada que ao parecer foi bastante prexudicial para a antiga colonia. Para evitar confusións púxose o nome de Port Blair ao novo emprazamento.

Durante algún tempo a mortalidade foi excesiva pero a desecación da ciénaga e a talla da selva de forma extensiva por parte do coronel Henry Man cando estivo a cargo da colonia (entre [[1868]] e [[1870]]) tivo un efecto moi beneficioso na saúde da colonia. En [[1872]] as illas Nicobar foron ocupadas para acabar cos ataques cometidos sobre barcos, e foron unificadas baixo un comisionado que residía en Port Blair.

Os xaponeses tomaron as illas durante a [[Segunda Guerra Mundial]]. Posteriormente, foron postas baixo a autoridade do Arzi Hukumate Azad Hind ([[goberno provisional para unha India libre]]) de Netaji (ou [[Subhash Chandra Bose]]). Netaji visitou as illas durante a guerra, renombrándolas como "Shaheed" (Mártir) e "Swaraj" (Autogoberno). O xeneral Loganathan, do [[Exército Nacional Indio]] foi nomeado gobernador das Illas de Andamán e Nicobar.

Tras a guerra, as illas volveron brevemente a estar baixo control británico antes de que, coa independencia da India en [[1947]], pasasen a ser un dos 6 territorios do país.

Os británicos usaron as illas como prisión para membros do "Movemento para a Independencia da India". Esta forma de encarceramento foi chamada ''[[Kalapani]]'' e a prisión de Port Blair foi considerada como a "[[Siberia]] da India británica"

O [[26 de decembro]] de [[2004]] as costas das Illas de Andaman e Nicobar foron devastadas por un un [[tsunami]] de 10 metros como consecuencia do [[Terremoto do Océano Índico 2004]].

Un século atrás, os habitantes indíxenas das Andamán vivían da caza, a recolección, a pesca e un pouco de agricultura. Estas son na actualidade as principais formas de subsistencia dos pobos [[Jarawa]], [[Önge]], e [[pobo sentinelese|sentinelese]] da parte sur do arquipélago. Os Andamaneses son delgados, de pel escura, de pelo rizado e parécense fisicamente aos [[Semang]] da [[Península Malaia]] e os [[Aeta]] das [[Filipinas]].

Os Andamaneses, Semang e Aeta probablemente son descendentes dun pobo que se se estendeu polo sueste de [[Asia]] antes de ser desprazados ou asimilados polos devanceiros dos actuais falantes de [[linguas austronesias]]. Os fósiles de cunchas, cerámica así como primitivas ferramentas de pedra mostran que os iinsulares variaron pouco desde un pasado remoto e levan a pensar que as Andamán están poboadas polos seus habitantes actuais desde algún momento do [[Plistoceno]], e sen dúbida non máis tarde que o [[Neolítico]]. É posible que durante a idade de xeo, as Andamán estivesen unidas con Birmania por un tramo de terra de forma que os seus habitantes puideron alcanzar as illas sen cruzar o mar.

( Un artigo publicado en "Science" [Vol 308, Issue 5724, 996, [[13 maio]] [[2005]]] de Thangaraj et ao. identifica tipos mtDNA M31 e M32 entre os indíxenas de Andamán que mostran que as poboacións permaneceron xeneticamente illadas desde fai entre 50.000 e 70.000 anos, aparentemente desde a súa migración inicial desde África).

As mulleres aféitanse a cabeza completamente e os homes aféitana creando debuxos fantásticos. Úsanse mesturas amarelas e ocres con graxas que se untan sobre o corpo, en gris para debuxos grosos e branco para os finos que parecen tatuaxes. Existen dúas formas de tatuaxe. No sur, as mulleres cortan lixeiramente o corpo con pequenos anacos de cristal ou cuarzo formando debuxos lineais ou en zigzag cara abaixo. No norte, os homes realizan cortes profundos con frechas para cazar porcos formando liñas a través do corpo.

Os homes alcanzan a madurez a ao redor dos quince anos, casándose tipicamente aos 26 e vivindo ata os 60-65 como moito. Agás en canto á idade de matrimonio estas cifras non se aplican ás mulleres. Antes do matrimonio, son habituais as relacións sexuais entre sexos, aínda que se toman certas precaucións convencionais para evitalo. Os matrimonios raramente teñen máis de tres fillos, e a miúdo non teñen ningún. O divorcio é raro, a infidelidade despois do matrimonio tamén é estraña e o incesto virtualmente descoñecido.

A relixión consiste en crenzas en espíritos dos bosques, o mar, a enfermidade e os devanceiros e en evitar actos que tradicionalmente non lles gustaron. Non existe a adoración. Unha deidad antropomórfica, [[Puluga]], é a causa de todas as cousas. Existe a idea de que o "alma" viaxa a algunha parte logo da morte pero non existe nin o ceo nin o inferno nin o concepto de resurrección corporal. Teñen moita fe nos soños, e nas palabras de certos "sabios", que practican unha forma embrionaria de maxia e feiticería.

A gran diversión dos andamaneses é unha danza formal polas noites, aínda que tamén lles gustan os xogos.

Ningunha das tribos aventúrase no mar máis aló de onde se poida avistar a costa e non saben orientarse nin polo sol nin polas estrelas. As súas canoas son simplemente troncos baleirados. Existen historias de ataques a Car Nicobar, pero parece pouco probable que se aventuraron máis aló do horizonte nun mar con habituais tormentas e a través dunha canle con bastante ondada.