Teatro de Epidauro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
+ligazón e arranxo
Elisardojm (conversa | contribucións)
→‎Historia: ligazón e arraniños
Liña 17:
== Historia ==
[[Ficheiro:TeatroEpidauro.jpg|dereita|miniatura|Teatro de Epidauro]]
A principios do [[Século -IV|século IV]] a. C., tiña lugar unha festa panhelénica cada catro anos en [[Epidauro]], no [[Asclepeion|santuario de Asclepio]], as ''Asclepeia'', que combinaban probas ximnásticas e musicais. A uns 500 m ao sueste do santuario, sobre un lugar que permitiu encostar o ''koilon'' (conxunto de bancadas) no flanco dun outeiro, o arquitecto e escultor [[Policleto o Mozo]] comezou os traballos para erguer o teatro cara ao [[-350|350]] a. C.<ref>{{Cita libro|título=Arte. Historia de la pintura, escultura y arquitectura|apelidos=Hartt|nome=Frederick|editorial=Akal|ano=1989|ISBN=978-84-7600-411-1|serie=Colección Arte y Estética|páxina=206|ref=}}</ref> a. [[-330|C.]]
 
O teatro e o santuario houberon sufrir diversos avatares pois foron saqueados en [[267]] polos hérulos, e despois en [[395]] polos [[godos]] de [[Alarico I|Alarico]] I. Con todo, os estragos quedaron limitados. Até principios do [[século XIX]], o teatro considerábase desaparecido cando un viaxeiro inglés, W. Gell, revelou o plano das ruínas. Tamén este mítico lugar foi o lugarsitio escolleito para proclamar a independencia de Grecia en [[1822]].
 
De todos os teatros antigos, o teatro de Epidauro é o mellor conservado, pois se atopaba ben conservado ao longo dos séculos por mor dado [[Piñeiro|pinadapiñeiral]] coaco que estaba recuberto e que conseguiu que non fose destruído. Restáurase parcialmente en 1954 e, dende 1955, celébrase un festival anual que reanimou o teatro. Unha das actuacións máis lembradas celebrouse o 24 de de agosto de [[1960]] cando se representa a [[Opera lirica|ópera,]] ''[[Norma (opera)|Norma]]'' de [[Vincenzo Bellini]] , con [[Maria Callas]] no papel principal. 
 
O santuario de Epidauro -que inclúe o teatro, os templos de [[Artemisa]] e Asclepio, o [[Tholos]], o Enkoimeterion, os Propíleos, a sala de banquetes e os baños-, é un relevante exemplo da arquitectura helénica do século IV a.C., e dende 1988 está inscrito na Listaxe do Patrimonio Mundial da [[UNESCO]].<ref>{{Cita web|url=http://portal.unesco.org/es/ev.php-URL_ID=45692&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html|páxina-web=|título=Listaxe do Patrimonio Mundial da UNESCO|data-acceso=6-10-2016}}</ref>
 
== Estrutura ==