Teatro de Epidauro: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Inclusión imaxes e ligazóns |
|||
Liña 7:
[[Século -IV|A]] principios do [[Século -IV|século IV]] a. C., tiña lugar unha festa panhelénica cada catro anos en [[Epidauro]], no [[Asclepeion|santuario de Asclepio]], as ''Asclepeia'', que combinaban probas ximnásticas e musicais. A uns 500 m ao sueste do santuario, sobre un lugar que permitiu encostar o ''koilon'' (conxunto de bancadas) no flanco dun outeiro, o arquitecto e escultor Policleto o Mozo comezou os traballos para erguer o teatro cara ao [[-350|350]]<ref>{{Cita libro|título=Historia del arte|apelidos=Honour|nome=Hugh|editorial=Reverté|ano=1987|ISBN=84-291-1441-6|apelidos2=Fleming|nome2=John|ref=}}</ref> a. [[-330|C.]]
O teatro e o santuario houberon sufrir diversos avatares pois foron saqueados en [[267]] polos hérulos, e despois en [[395]] polos [[godos]] de [[Alarico I|Alarico]] I. Con todo, os estragos quedaron limitados.
De todos os teatros antigos, o teatro de Epidauro é o mellor conservado e foi restaurado parcialmente en 1954, pois se atopaba ben conservado ao longo dos séculos por mor da [[Piñeiro|pinada]] coa que estaba recuberto e que conseguiu que non fose destruído. Dende 1955 celébrase un festival anual que reanimou o teatro. Unha das actuacións máis lembradas celebrouse o 24 de de agosto de[[1960]] cando se representa a [[Opera lirica|ópera,]] ''[[Norma (opera)|Norma]]'' de [[Vincenzo Bellini]] , con [[Maria Callas]] no papel principal.
O santuario de Epidauro -que inclúe o teatro, os templos de Artemisa e Asclepio, o Tholos, o Enkoimeterion, os Propíleos, a sala de banquetes e os baños-, é un relevante exemplo da arquitectura helénica do século IV a.C., e en 1988 é inscrito na Listaxe do Patrimonio Mundial da UNESCO.<ref>{{Cita web|url=http://portal.unesco.org/es/ev.php-URL_ID=45692&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html|páxina-web=|título=Listaxe do Patrimonio Mundial da UNESCO|data-acceso=6-10-2016}}</ref>
== Estrutura ==
Liña 18:
Unha das principais vantaxes deste teatro, probablemente debido a un coidadoso cálculo do tamaño da escena (''skene —''de ''[[Escenario|σκηνή]]—'' 'espazo escénico'), e a curvatura da cávea, é que o son, amplificado pola perfecta [[Acústica arquitectónica|acústica]], permite escoitar os actores dende as bancadas máis elevadas. Estímase que este teatro puido chegar a ter unha capacidade de máis de 14.000 espectadores<ref>{{Cita libro|título=Tras los pasos de los dioses griegos|apelidos=Leveque|nome=Pierre|editorial=Akal|ano=2006|ISBN=9788446022480|ref=}}</ref> en total, o cal o converte nun dos teatros antigos máis grandes e con maior aforamento.
== Notas ==
| |||