Patricio Delgado Luaces: Diferenzas entre revisións

Escasos son os datos vitais sobre Delgado Luaces. Durante moito tempo coñeceuse a existencia da súa novela publicada con pseudónimo, citada xa na obra de [[Uxío Carré Aldao]] en [[1911]], e aínda que este alude a que coñece o nome do autor, prefire gardar o seu anonimato. Sería [[Xesús Alonso Montero]] quen dese as primeiras noticias certas sobre o autor nun artigo do ano 1970, desvelando o seu nome: ''Patricio Valentín Sisto Delgado Luaces'', que fora bautizado na cidade de [[Mondoñedo]] o [[6 de agosto]] de [[1850]], que fora capitán nunha partida [[Carlismo|tradicionalista]] que actuou durante a [[terceira Guerra Carlista]] nas terras mindonienses, por cuxa causa ingresaría como cativo no [[castelo de SanSanto Antón]] da cidade da [[A Coruña|Coruña]] (consonte datos posteriores sufriría cadea entre [[1875]] e [[1885]]); entéiranos, por último, de que colaboraba na revista cubana ''[[Follas Novas (A Habana)|Follas Novas]]'' e de que faleceu na Habana, posibelmente en marzo de 1900, segundo se deduce dunha necrolóxica inserida en ''[[El Eco de Galicia (A Habana)|El Eco de Galicia]]'', de [[30 de marzo]] de [[1900]].

Da lectura da propia novela, infírese que o autor estudou no [[Seminario de Mondoñedo|seminario conciliar]] da súa cidade natal; que coñecía a fondo o ambiente e as persoas de Mondoñedo e a súa comarca; que participou nas loitas políticas do último terzo do XIX (non só presenta a loita na comarca mindoniense, senón que demostra ter participado no propio País Vasco e Navarra); e que foi enviado a Cuba a loitar no [[exército español]] fronte os independentistas.

Estilisticamente ten sido cualificada de novela sociopolítica dado o carácter dos feitos xerais narrados. A [[Uxío Carré Aldao|Carré]], porén, impresionoulle máis o asunto traslucido polo título: o abuso sexual dun cacique, de modo que non dubidou en cualificar a novela de naturalista (o propio autor aludía a ''La bête humaine'' de [[Émile Zola]]), o que só en parte aceptou [[Ricardo CarvalhoCarballo Calero]], que preferiu encadrala na sátira social.

Ao ser publicada en folletín, en 187 números, e non ser publicada en volume, o espallamento da obra foi por forza restrinxido e, en principio só ao alcance dos lectores de "Follas Novas". Todo isto aclara o escaso coñecemento da mesma no mundo galego, a pesar de ser citada por Carré en 1911. Sen dúbida, CarvalhoCarballo Calero leu a novela ou ben conseguiu de alguén unha ampla información sobre a mesma por outra persoa. O caso foi que para o lector corrente toda a información sobre a mesma foi indirecta durante bastantes décadas.

Só en 1993, [[Modesto Hermida]] e [[Carme Hermida]] puideron publicala na [[editorial Galaxia]], cunha introdución literaria xeral (mais que non fornecía maiores datos sobre a vida do autor) e un comentario lingüístico. Porén a edición non é aínda completa, como confesa Modesto Hermida. Os editores bateron con tres tomos encadernados, mais, a pesar dos seus esforzos, non lograron localizar un hipotético IV tomo que contería a parte final, da que CarvalhoCarballo Calero tivo noticia ou viu directamente. A edición actual de "''A Besta!''" é, por desgraza, incompleta.

* {{Versaleta|[[Modesto Hermida|Hermida, ModestoM.]]}} e {{Versaleta|[[Carme Hermida|Hermida, Carme,C.]]}}. ''Noticia sobre ¡A Besta !'' e ''Comentario lingüístico'', respectivamente, no prólogo a súa edición da novela en 1993, arriba citada.