Hidrato de gas: Diferenzas entre revisións

Os [[clatrato]]s aparecen na natureza en grandes cantidades. Estímase que nos depósitos de clatratos de metano do fondo oceánico profundo están atrapadas unhas 6,4×10¹² toneladas de [[metano]].<ref>{{Cita publicación periódica | first = B. | last = Buffett | first2 = D. | last2 = Archer | title = Global inventory of methane clathrate: sensitivity to changes in the deep ocean | year = 2004 | pages = 185–199 | journal = Earth Planet. Sci. Lett. |doi=10.1016/j.epsl.2004.09.005 | bibcode=2004E%26PSL.227..185B}}</ref> Ditos depósitos poden atoparse por exemplo na [[plataforma continental norueguesa]]. Os clatratos tamén abundan no [[permafrost]], como por exemplo no delta do [[río Mackenzie]] no noroeste do Ártico canadense. Estes hidratos de gas natural considéranse unha vasta reserva de fontes de enerxía, pero polo momento non existen métodos de extracción rendibles. Os clatratos de hidrocarburos causan problemas á industria do [[petróleo]], porque poden formarse no interior dos [[oleoduto]]s, o que pode chegar a entupir o conduto. Propúxose que realizar o depósito no océano profundo de [[clatraro de dióxido de carbono]] sería un bo método para eliminar este [[gas de efecto invernadoiro]] da atmosfera para así controlar o [[cambio climático]].