Curuxa común: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Subespecies: arranxiños
Isili0n (conversa | contribucións)
Liña 16:
| familia = [[Tytonidae]]
| subfamilia = [[Tytoninae]]
| genus = '''[[Tyto]]'''
| species = '''''T. alba'''''
| binomial = '''Tyto alba'''
| binomial_authority = ([[Giovanni Antonio Scopoli|Scopoli]], 1769)
| range_map =Schleiereule-Tyto_alba-World.png
Liña 36:
 
== Distribución xeográfica ==
Viven nas áreas de clima temperado, subtropical e tropical de [[África]], [[Europa]], suroeste e sur de [[Asia]], [[Australia]], [[SudaméricaAmérica do Sur|Suramérica]] e [[Norteamérica]]. É unha das aves de distribución máis ampla, faltando só en boa parte de Asia, [[Nova Zelandia]] e o [[Sahara]]. No continente europeo chegan polo norte ata [[Escocia]] e [[Dinamarca]] e polo leste ata [[Ucraína]]. O seu límite norte son os territorios cunha temperatura media invernal de entre 6 e 8 graos.
 
== Hábitat ==
Liña 76:
* '''Curuxa canaria''' (''T. a. gracilirostris'') das [[illas Canarias]], relativamente pequena e co bico moi fino. Ten a parte inferior do corpo amarela enferruxada con manchas irregulares. A parte superior do corpo é clara con manchas en forma de frecha.
* '''Curuxa de Cabo Verde''' (''T. a. dedorta''), das illas de [[Santiago, Cabo Verde|Santiago]] e [[Illa de São Vicente, Cabo Verde|São Vicente]] en [[Cabo Verde]]. A cara e a parte inferior son amarelas relativamente escuras, a parte superior é escura con manchas grandes brancas e negras. As plumas da cola teñen un debuxo de bandas.
* '''Curuxa de São Tomé''' (''T. a. thomensis''), indíxena da illa de [[São Tomé]] no [[golfo de Guiné]]. Ten a parte superior do corpo moi escura, ás veces case negra, con manchas brancas e negras. A cara eé castaña, a parte inferior do corpo marrón dourada con manchas grandes ou pequenas.
* '''Curuxa da India''' (''T. a. stertens'') de parte da India, [[Sri Lanka]], [[Assam]] e norte de [[Myanmar]]. Ten a parte superior do corpo gris mate e amarela acastañada, con puntos finos brancos e negros. A plumaxe da parte inferior vai do branco ó amarelo acastañado, con moitos puntos pequeniños.
* '''Curuxa xavanesa''' (''T. a. javanica''), á súa área de distribución é contigua á da anterior, superpoñéndose as súas beiras respectivas. Vive no sueste de Asia e en [[Indonesia]]. Semellante á ''curuxa india'', pero máis escura e con manchas máis abundantes e intensas.
Liña 97:
* '''Curuxa de Curaçao''' (''T. a. barbei'') da illas de [[Curaçao]], nas [[Antillas Holandesas]]. A parte inferior do corpo é branca con manchas amorfas. Máis semellante as curuxas europeas cás caribeñas.
* '''Curuxa das Galápagos''' (''T. a. punctatissima'') moi semellante de cores á curuxa da illa Dominica. Cun tamaño de só 230 mm é unha das variedades máis pequenas. Castaña mate moi escura con manchas brancas. Na illa de [[Illa Santa Cruz, Galápagos|Santa Cruz]] do arquipélago das [[Galápagos]] cría en túneles de [[lava]] no chan .
* '''Curuxa peruana''' (''T. a. contempta'') de [[Perú]], [[Ecuador]], [[Venezuela]] e [[Colombia]]. Coa parte superior do corpo de gris a castaña escura con manchas grises e a inferior marrón clara con manchas castañas irregulares en forma de cruz. A cara eé castaña pálida.
* '''Curuxa colombianae''' (''T. a. subandeana'') dalgunhas rexións de Colombia e Ecuador. Imita a anterior pero as manchas ventrais son menos evidentes.
* '''Curuxa do Brasil''' (''T. a. tuidara'') vive dende a rexión amazónica ata o sur da [[Patagonia]]. Semellante á variedade centroerurpea, pero coas patas máis longas.
Liña 127:
 
== O home e a curuxa ==
Coma outras aves de rapina nocturnas, pero especialmente no seu caso por ser unha seguidora da agricultura a curuxa está asociada con moitas [[superstición]]s. En moitas rexións o seu berro considérase desavogosodesavegoso e anuncio dunha morte próxima.
{{cita|''Hai bestas e paxaros de antigo carácter augural que en Galiza, como en case todas partes, anuncian a morte.'' [...] ''a curuxa que canta preto da casa, ou que vén pousar no tellado''|V. Risco: "Etnografía: cultura espiritual", en ''Historia de Galiza''. Ed. Nós, Bos Aires 1962, I, 416.}}
Cravábanse curuxas enriba das portas para protexer as casas do lóstrego e as desgrazas. Pola contra, noutras zonas o seu papel coma cazadora de ratos fixo que se lle facilitaran furados axeitados en edificios para que puideran criar.