Esta primeira teoría parte da diferenciadiferenza entre a "angustia realista" e a "angustia neurótica". A primeira, é un estado afectivo particular que se sinte coa percepción dun perigo exterior. Atribúese ao medo que queda despois dunha vivenza de dor. {{cita|''Di Freud: A angustia realista aparece como algo moi racional e comprensible. Dela diremos que é unha reacción fronte á percepción dun perigo exterior, é dicir, dun dano esperado, previsto; vai unida ao reflexo da fuxida e é licito ver nela unha manifestación da pulsión de autoconservación''|}}.
Por outro lado o que máis lle interesaba a Freud era a angustia neurótica, que definiu como a transfromación da excitación sexual acumulada e non satisfeita: a [[libido]] non satisfeita produce unha suma de excitación que ao non ser descargada transfórmase directamente en angustia.
