Resurrección de Xesús: Diferenzas entre revisións

A '''Resurrección de Xesús''' é o nome dado á fe cristiá de que [[Xesús de Nazaret]] retornou á vida o domingo seguinte ao venres na cal el foi [[Crucifixión de Xesús|crucificado]]. É unha doutrina central da [[cristianismo|fe e da teoloxía cristiá]] e parte do [[Credo Niceno]]: ''"Resucitou dos mortos ao terceiro día, conforme as Escrituras."''<ref>VerisónVersión atualizadaactualizada do Credo Niceno-Constantinopolitano apresentadapresentada no [[Primeiro Concilio de Constantinopla]] (381), en Norman Tanner, ''New Short History of the Catholic Church'', page 33 (Burns & Oates, 2011). ISBN 978-0-86012-455-9</ref>

Segundo o [[Novo Testamento]], ocorreu ao terceiro día de que [[Xesús]] fose [[Crucifixión de Xesús|crucificado]], [[morte de Cristo|morto]] e [[enterro de Cristo|sepulto nunha tumba]]. O momento preciso da resurrección non se describe, nin aparece como presenciado por ninguén (nin sequera polos soldados que custodiaban o lugar); si a súa consecuencia: as [[miróforas]]<ref>Aplícase moi pouco en masculino ([[miróforos]]), e designa os personaxes que interveñen en descubrimento da tumba baleira. A palabra grega Μυροφόροι transcrita ao latín como ''Myrophorae'', literalmente significa "portadores da [[mirra]]". Ademais das [[Tres Marías]], hai dous varóns que non interveñen neste episodio pero que se identifican coa mirra neste contexto: [[Nicodemo]] e [[Xosé de Arimatea]], que interviñeron no [[descendemento da Cruz]] e embalsamaron o corpo de Cristo con mirra e aloes. Richard Bauckham, Jesus and the Eyewitnesses (Eerdmans Publishing Company: Cambridge, 2006. No contexto da [[Nadal|natividade de Xesús]], os [[Reis Magos]] levaron ouro, inciensoincenso e mirra como agasallo ao Neno.</ref> ([[tres Marías]] o [[santas mulleres]]) encontran a [[tumba baleira]]<ref>Stagg, Evelyn and Frank. Woman in the World of Jesus. Philadelphia: Westminster Press, 1978 ISBN 0-664-24195-6.</ref> (nun dos evanxeos, o [[Evanxeo de Mateo|de Mateo]], no medio dun estrondo causado pola chegada dun [[anxo (cristianismo)|anxo]] -nos demais evanxeos tamén aparecen anxos, aínda que noutra actitude-). A partir dese momento menciónanse varias [[aparicións de Xesús resucitado]]<ref>Tilborg, Sj. van and P. Chatelion Counet. Jesus' Appearances and Disappearances in Luke 24, Leiden etc.: Brill, 2000.</ref> en diversas ocasións, tanto a [[María Madalena]] (''[[Noli me tangere]]'') como aos [[apóstolos]] ([[Tomé, apóstolo|Tomé]], que mostrara a súa [[incredulidade de Santo Tomé|incredulidade]],<ref>Glenn W. Most, Doubting Thomas.</ref> é invitado polo propio Xesucristo a meter a man na chaga do costado)<ref>[[Evanxeo de Xoán]], 20: 24-29. [http://www.vatican.va/archive/ESL0506/__PWQ.HTM Tradución na páxina web do Vaticano].</ref> e a outros [[discípulos]] (aos [[discípulos de Emaús]] e a un grupo de máis de cincocentos "irmáns").<ref>[[1 Corintios]] 15:6. [http://www.vatican.va/archive/ESL0506/__PYE.HTM Tradución na páxina web do Vaticano].</ref>