Revisión como estaba o 15 de agosto de 2016 ás 14:42 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m →‎Usos: Arranxos varios ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de setembro de 2016 ás 22:09 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m →‎Orixe do símbolo entre os israelitas: Arranxos varios, replaced: Idade do Bronce → Idade de Bronce Edición máis nova →
Liña 8: De acordo coa tradición xudía, este símbolo era deseñado ou encravado sobre os escudos dos guerreiros do exército do [[rei David]]. Esta tradición ten orixe no escritura do nome hebraico de David, composto por tres letras do [[alfabeto hebreo]]: Dalet, Vav e Dalet. Estas dúas letras Dalet tiñan forma triangular no alfabeto hebraico usado até entón, unha variación do alfabeto [[fenicio]], coñecido como [[lingua hebrea\|proto-hebraico]]. Estas dúas letras entón eran encravadas nos escudos dos soldados unha sobreposta á outra, formando unha especie de estrela. A pesar de ser unha explicación plausible, carece de probas históricas ou arqueolóxicas para probala. A forma actual do Escudo de David xa aparecía en diversas culturas do [[extremo oriente]] hai miles de anos, e só nos últimos séculos mudou nun símbolo puramente xudaico. Este símbolo aparecía xa ligado aos xudeus na [[Idade dode Bronce]], no [[século -IV\|século IV a.C.]], nun selo xudaico achado na cidade de [[Sidón]]. Tamén aparece en moitas [[sinagoga]]s antigas na terra de [[Israel]] datadas da época do [[Templo de Xerusalén\|Segundo Templo]] e até mesmo nalgunhas despois da súa destrución polos [[Roma Antiga\|romanos]]. Non lle era dado, polo menos aparentemente, un significado especial ou místico, senón máis ben ornamental, así como moitas Estrelas de David foron achadas ao lado de Escudos de [[Salomón]] (estrelas de cinco puntas ou pentagramas) e, curiosamente, ao lado de [[esvástica]]s. Un exemplo é o friso da sinagoga de [[Cafarnaún]] ([[século II]] ou [[século III\|III]] da era cristiá) e unha lápida (ano [[300]] da era cristiá) atopada no sur de [[Italia]]. A pesar diso, a Estrela de David non aparece entre os símbolos xudaicos máis importantes do [[período helenístico]]. A testemuña máis antiga deste emblema na literatura xudaica é a amosado no libro do sabio caraíta [[Yehudah ben Eliahu Hadasi]], do [[século XII]], no seu libro ''Eshkol Hakofer''. No capítulo 242, fala de costumes de persoas do pobo que, aos poucos, foron convertendo o símbolo do Escudo de David dun simple selo a un tipo de signo místico ou amuleto: ''"e os sete anxos na [[Mezuzá]] foron escritos - Miguel e Gabriel [...] o Eterno irá gardarche e este símbolo chamado Escudo de David é escrito en tódolos anxos e no final da Mezuzá..."''. Así, xa naquela época, este símbolo tiña un carácter místico, sendo frecuentemente gravado como unha forma de amuleto protector.

Estrela de David: Diferenzas entre revisións