Renacemento hispánico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →A ascética e a mística: filosofía |
*Hornacina > fornelo. |
||
Liña 221:
[[Ficheiro:Capilla real tombs.jpg|miniatura|200px|Sepulcro dos [[Reis Católicos]], en primeiro termo. Ao fondo, o de [[Filipe o Fermoso]] e [[Xoana I de Castela]].]]
Fancelli fixo o seu primeiro contrato para esculpir o sepulcro de Diego Hurtado de Mendoza y Quiñones, cardeal de España e arcebispo de Sevilla, que morrera en 1502. Encóntrase na capela da Antiga, da catedral de [[Sevilla]]. Alí foron trasladados os restos do cardeal o ano 1504. No centro do zócolo está escrito un [[epitafio]] co resumo da súa vida. En
A pesar de que o cabido de Sevilla pretendeu que qudedara na cidade, Fancelli, en xullo de 1511 partiu para Granada. A Corte encargoulle a realización do sepulcro do príncipe Xoán (primoxénito dos Reis Católicos) que estaba enterrado en Ávila. Desde Granada marchou a [[Carrara]] onde mercou 25 ''carretadas'' de mármore para a nova obra, que terminou a finais do ano 1513. O sepulcro está situado baixo o altar maior da igrexa de San Tomé de Ávila, en lugar preferente. As paredes son en talude, en tronco piramidal, como a tumba do papa [[Sisto IV, papa|Sisto IV]]. Sobre o leito desa pirámide truncada está a estatua xacente. Aos pés hai un [[epitafio]] en que se describe de forma resumida a vida e calidades do príncipe, falecido aos 19 anos, en 1497.
Liña 388:
A [[Sorbona]] ([[París]]) e a maioría das universidades católicas cualificárona de [[Sacrilexio|sacrílega]], así como os principais representantes do [[Protestantismo]], en especial [[Martiño Lutero|Lutero]] e [[Juan Calvino|Calvino]], que a condenaron moi enerxicamente alegando que contridicía as [[Biblia|Sagradas Escrituras]].<ref>Lutero afirmaba que Xosué mandou deterse ao Sol, e non á Terra, e Calvino manifestouse en termos parecidos.</ref>.
Pola contra, tivo unha boa acollida na Universidade de Salamanca]]: nos seus ''Estatutos'' de [[1561]] figura como lectura opcional,<ref>''Título XVIII. Cátedra de Astrología''. Citado por Fernández Álvarez, Manuel (1998): Felipe II y su tiempo, Madrid: Espasa Calpe, páx. 274.</ref> e nos de [[1594]] é xa de lectura obrigatoria. [[Diego de Zúñiga]], que foi alumno desta universidade, converteuse nun dos poucos heliocentristas temperáns (século XVI) ao defender en ''In Job Commentaria'' ([[1584]]) a validez da nova teoría. Por iso foi mencionado explicitamente, canda a Copérnico, na condena que sobre el decretou a [[Igrexa
{{Cita|''(...) Tamén chegou a coñecemento desta Congregación que a doutrina pitagórica —que é falsa e por completo oposta á Sagrada Escritura— do movemento da Terra e a inmobilidade do Sol, que tamén se ensina por Nicolao Copérnico en ''De Revolutionibus orbium coelestium'', e por Diego de Zúñiga en ''In Job Commentaria'', está difundíndose agora no estranxeiro e sendo aceptada por moitos (...). Polo tanto, para que esta opinión non poda insinuarse en maior profundidade en prexuízo da verdade Católica, a Sagrada Congregación decretou que a obra do dito Nicolao Copérnico, 'De Revolutionibus orbium', e a de Diego de Zúñiga, 'In Job', sexan suspendidas até que sexan corrixidas.''|Decreto da [[Index Librorum Prohibitorum|Sagrada Congregación do Index]], 5 de marzo de 1616.<ref>Citado por Fernández Álvarez, Manuel (1998): ''Felipe II y su tiempo'', Madrid: Espasa Calpe, páx. 275.</ref>}}
| |||