Ruínas de San Domingos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 3:
[[Ficheiro:Igrexa de Santo Domingo de Pontevedra 002.jpg|miniatura|dereita|300px|Vista exterior das ruínas.]]
[[Ficheiro:Ruinas de Santo Domingo, Pontevedra.jpg|miniatura|dereita|300px|Vista xeral segundo se accede ás ruínas: á esquerda, as capelas; ó fondo, a sancristía; á dereita, o acceso á sala capitular.]]
As '''ruínas de San Domingos''' constitúen un dos seis edificios que forman o complexo do [[Museo Provincial de Pontevedra]]. Corresponde cos restos que permanecen en pé da igrexa [[arquitectura gótica|gótica]] do que no seu día foi o
Hoxe consérvase só a cabeceira porticada, con cinco [[capela]]s correspondentes ó brazo transversal do [[cruceiro (arquitectura)|cruceiro]], mentres que a entrada ó recinto faise polo extremo oposto do cruceiro.
Liña 12:
Os [[dominicos]] chegaron a [[Pontevedra]] a finais do século [[XIII]] e fundaron o convento cara a [[1281]], na [[A Moureira, Pontevedra|Moureira]], nas proximidades da [[muralla]] que pechaba a cidade na [[Idade Media]], onda a porta do mesmo nome, pero pronto se trasladaron ó lugar onde hoxe quedan os restos do edificio. As obras da cabeceira comezaron en [[1304]] ou [[1305]] pero a partir de 1380 substituíronse pola obra actual, que non se rematou ata o [[século XV]]. A finais do [[século XVIII|XVIII]] decidiuse reformar a igrexa mediante unha nova nave, [[neoclasicismo|neoclásica]], que substituiría a antiga igrexa gótica. Esta reconstrución, que ía dirixir [[Álvarez Reguera]], viuse fanada en [[1835]], cando o Estado aprobou a chamada [[desamortización]] de [[Mendizábal]] e puxo en venda as posesións das ordes relixiosas, incluída igrexa e convento de San Domingos.
O [[8 de decembro]] de [[1836]] pecha o convento
[[Filgueira Valverde]] recolleu o seguinte texto do historiador pontevedrés Gonzalo de Zúñiga que, en 1846 se refería así ás lápidas e sepulcros que se conservaban:
Liña 22:
== Recuperación ==
Aínda que a [[Sociedade Arqueolóxica de Pontevedra]] non se constituíu formalmente ata o [[15 de agosto]] de [[1894]]
A consecuencia desta reivindicación foi a declaración como Monumento Nacional do que nese momento se conservaba das ruínas
Os debuxantes da Sociedade Arqueolóxica recolleron así o estado das ruínas nesa época:
<
Ficheiro:San Domingos, Alcoverro 02.jpg|[[Federico Alcoverro López|Federico Alcoverro]], 1915.
Ficheiro:San Domingos, Enrique Campo 01.jpg|[[Enrique Campo]], 1908.
Ficheiro:Alcoverro, pinturas en San Domingos 01.jpg|Alcoverro, 1909.
Ficheiro:Alcoverro, pinturas en San Domingos 02.jpg|Alcoverro, 1909.
</
{{cita|"''Precisamente un deses edificios sentenciados a unha lenta morte ao longo do século XIX e salvado no último momento do seu derrubamento total polo empeño de Sampedro e outros colaboradores foron as Ruínas de San Domingos, que se converteron deste xeito no «buque insignia» da Arqueológica, tanto polo seu valor histórico-artístico coma por seren o núcleo onde se concentraban e expoñían as coleccións de obxectos que a Sociedad conseguía rescatar do esquecemento''"|Museo de Pontevedra
En [[1903]] comezan as obras do Instituto de Pontevedra (actual [[IES Valle-Inclán]]), a carón das ruínas, sobre o terreo que ocupaba o convento. Entón, a Sociedade Arqueolóxica solicitou que se lle reservase un espazo na planta baixa, pero a sala que lle deixaron era insuficiente para os fondos que necesitaba expor. En [[1945]] esta sala foi permutada por un pequeno patio e parte do soto do instituto.
Liña 68:
Entre os sepulcros expostos destacan os de [[Paio Gómez de Soutomaior]]. Tamén estaba exposto o do seu fillo [[Suero Gómez de Soutomaior|Suero]], hoxe no Sexto Edificio do Museo de Pontevedra.
<
Ficheiro:Pontevedra, Ruinas Santo Domingo 01-37.JPG|Sepulcro de Paio Gómez de Soutomaior.
Ficheiro:Escultura funerariar.jpg|
Ficheiro:Tomb of Frei Domingo de Liñares (1406).jpg|Lápida de Frei Domingo de Liñares.
Ficheiro:Pontevedra, Ruinas Santo Domingo 01-45.JPG|Laudas gremiais, procedentes da igrexa de San Bertomeu o Vello
</
A colección de escudos heráldicos exposta en San Domingos está formada por 14 labras situadas no exterior, entre os ocos que deixan os contrafortes das capelas; e 49 no interior do recinto.
<gallery>
Pontevedra, Ruinas Santo Domingo 03-55.JPG|Escudo de Tristán de Montenegro. Procede das Torres de Montenegro, que se levantaban onda a [[Basílica de Santa María a Maior de Pontevedra|basílica de Santa María]].
</gallery>
No interior expóñense pezas de moi diversa orixe: estatuas relixiosas, capiteis e bases de columnas, relevos diversos, baldaquinos, tímpanos etc.
<gallery>
Ficheiro:Pontevedra, Ruinas Santo Domingo 03-40.JPG|Tímpano procedente da igrexa de San Martiño de Moaña.
Ficheiro:Pontevedra, Ruinas Santo Domingo 03-25.JPG|Baldaquino procedente do [[Igrexa de San Pedro de Vilanova de Dozón|
</gallery>
|