Anafi: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Véxase tamén: {{Control de autoridades}} |
m Arranxos varios |
||
Liña 27:
}}
'''Anafi''' ([[Lingua grega|grego]]: Ανάφη) é unha illa [[Grecia|grega]] e unha [[Comunidades e Municipios de Grecia|comunidade]] das [[Cícladas]]. En 2011, tiña unha poboación de 271 habitantes. A súa superficie é de 40´370
== Historia ==
Segundo a mitoloxía, a illa recibiu o nome de Anafi, porque [[Apolo]] faina xurdir das profundidades do mar para dar refuxio aos [[Argonautas]] dunha gran tormenta, co seu arco para iluminala (é dicir, o nome da illa {{lang|el|Ἀνάφη}} derívase de {{lang|el|ἀνέφηνεν}}, "que fixo aparecer").<ref>Apollonius Rhodius, ''Argonautica'', 4.1717-18</ref> Se o nome da illa deriva desta palabra, e significa "revelación", a continuación, Anafi está vinculada a [[Delos]], unha illa cuxo nome tamén deriva dunha antiga palabra grega que significa "revelar". Outros din que o nome débese á non existencia de serpes na illa "''An Ofis''" (sen serpes). A pesar do seu reducido tamaño, Anafi ofrece mitoloxía e interese arqueolóxico. No mosteiro de Panagia Kalamiotisa, hai ruínas dun templo construído como ofrenda ao deus [[Apolo]] Aegletus. Algunhas das inscricións da illa (Inscriptiones Graecae XII, 248 liña 8) refírense ao deus Apolo como "asgelatos" ασγελατος, anxo, segundo algúns estudiosos unha variante de Aigletes, radiante. Con todo, un investigador (Burkert 1992) vincula este epíteto a unha deusa sumeria da curación e ao fillo de Apolo Asclepio. Tamén se poden atopar ruínas en Kasteli e a maioría dos achados como as estatuas están situadas no Museo Arqueolóxico na Chora (cidade), nun cuarto moi pequeno onde se almacenan as reliquias. Na época romana a illa foi utilizada como lugar de exilio. A illa foi unha colonia fenicia e dórica. No século V a.C. formou parte da Liga de Delos.
Despois da [[Cuarta Cruzada]] en 1204, cando Venecia fixose cargo das Cícladas, Anafi foi concedida por [[Marco Sanudo]] a Leonardo Foscolo. {{SFN | Miller | 1908 | p = 44}} Nos anos finais da década de 1270, a illa foi recuperada para o [[Imperio bizantino]] por [[Licario]], e outro renegado italiano nativo de Anafi, [[John do Cavo]], que sucedeu a Licario como almirante imperial no Exeo.{{sfn|Miller|1908|pp=141, 154}} En 1307 a illa foi capturada por [[Januli Gozzadini]], de orixe [[Bolonia
En 1481, a illa pasou á familia [[Pisani]] como parte dunha dote. Os Pisani gobernaron ata 1537, cando o almirante [[Imperio Otomán
Durante a [[guerra ruso-turca de 1768-1774]], utilizouse como base da frota rusa baixo [[Alexei Orlov Grigoryevich
A illa utilizouse como lugar de exilio interno para os criminais e disidentes políticos desde a década de 1920 en diante.<ref>O'Connor, V.C.S. ''The Isles of the Aegean'', Hutchinson, London, 1929; Birtles, Bert, ''Exiles in the Aegean, a personal narrative of Greek politics and travel'', Victor Gollancz, London 1938; Kenna, Margaret, ''The Social Organisation of Exile: Greek Political Detainees in the 1930s'' Amsterdam: Harwood Academic Publishers, 2001</ref> O turismo desenvolveuse na década de 1970, particularmente logo da instalación dun xerador de electricidade, construído en 1974, e as obras portuarias. A construción de estradas pavimentadas desde finais de 1980 en diante non só o aumentaron o turismo, tamén revitalizou a economía agrícola da illa. Existen numerosas publicacións relativas á illa desde mediados da década de 1960 (véxase libros e artigos de Margaret Kenna<ref>Greek Island Life: Fieldwork on Anafi, Harwood, 2001, see also articles on academia.edu</ref>) e as súas fotografías da illa e as comunidades emigrantes nas décadas desde 1966 foron depositadas no arquivo fotográfico do Museo Benaki (que se atopa na praza Kolonaki - Filikis Etaireias 15).
== Xeografía ==
Xunto co seu veciño máis grande Santorini, Anafi non se contaba inicialmente entre as Cícladas polos xeógrafos antigos, senón entre as [[Espóradas]]. Isto só cambiou durante o período de [[Latinokratia
Anafi é moito máis que unha illa para camiñar. Antonis Kaloyerou publicou unha guía para caminantes á illa, en grego, profusamente ilustrado, con instrucións detalladas, tempos e distancias (Αντωνης Καλογηρου, Τα Μονοπατια της Αναφης, ROAD 2010, ver www.road.gr). Tamén hai un "mapa de rutas" 1:15.000 en grego e en inglés publicado polo terreo, no: 318. (Ver www.terrainmaps.gr) A través dos antigos camiños e ao redor dos outeiros escarpados, pódese camiñar ata o outro lado da illa. As praias máis populares son Klisidi e Roukounas. A península do extremo oriental da illa está dominada por un pico monolítico, o Monte Kalamos (584 m), un dos máis grandes do [[mar Mediterráneo]]. Emprazado sobre a cima deste macizo está a igrexa de Kalamiotissa, reconstruída en gran parte logo dun terremoto na década de 1950.
A icona desta igrexa (localmente chamado "Monasterio Alto") foi levado, logo dunha tormenta en 1887, á igrexa, aos pés do monte Kalamos, construída dentro dos muros do templo de Apolo (localmente chamado "Monasterio inferior"). A festa asociada con este icona celébrase o 8 de setembro, o nacemento da Virxe. Na illa, o epíteto (único en Grecia) aplicado á Virxe é Kalamiotissa, como se di na icona que se atopou nunha cana (kalami) na cima do monte Kalamos. A viaxe cara a e desde Anafi só pode facerse por barco, e posto que se engadiron máis escalas no camiño, tárdase case 19 horas partindo desde [[Atenas]]. Con todo, o horario do barco cambia no verán e no inverno, polo que é importante revisalo cuidadosamente antes de viaxar. Tamén é posible chegar á illa desde Santorini.
|