Inés de Castro: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 59:
Pedro mandou construír dous espléndidos túmulos no [[mosteiro de Alcobaça]], un para si e outro para onde trasladou os restos da súa amada Inés. A tétrica cerimonia do beixa man,{{Cómpre referencia}} tan vívida no imaxinario popular, probabelmente foi inserida nas narrativas do final do [[século XVI]], despois de que Camões escriba no seu Canto III a traxedia da Linda Inés. Pedro xuntouse a Inés en [[1367]], e os restos de ambos xacen xuntos até hoxe, fronte a fronte, para que, segundo a lenda ''"possam olhar-se nos olhos quando despertarem no dia do juízo final".''
Inés de Castro tornouse coñecida ao ser a súa historia lembrada por [[Luís Vaz de Camões|Camões]] no Canto III d' ''[[Os Lusíadas]]'', onde fai referencia á «''...mísera e mesquiña, que despois de ser morta foi raíña...''». Foi amante e declarada postumamente esposa lexítima de [[Pedro I de Portugal]]. A súa desventurada vida e controvertido casamento aínda fai que historiadores se debrucen sobre o caso, procurando indicios de se houbo ou non un casamento.
== Dona Inés na Literatura ==
| |||