Celestino I, papa: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios using AWB |
*Recabar > conseguir. |
||
Liña 1:
conseguía{{PapS-V}}
[[Ficheiro:Coelestinus I.png|miniatura|esquerda|150 px|San Celestino I]]
'''San Celestino I''' naceu e morreu en [[Roma]] e foi papa entre o [[422]] e o [[432]]. Pénsase que era familiar do emperador [[Valentiniano I]]. Combateu os [[Pelaxio|pelaxianistas]] e [[nestorianismo|nestorianos]].
Liña 11:
Xa xurdiran accións na contra da igrexa cristiá polas seitas (maniqueos, pelaxianos, novacianos e outros) que se arrexuntaron coas breves invasións das hordas bárbaras que chegaban até o corazón do imperio. E máxime cando [[Nestorio]] (ou Nestorius) chegou a ser bispo de Constantinopla no [[428]] que, nun principio, contaba co beneplácito de Celestino. Mais uns meses máis tarde escomenzou a levantar sospeitas polos recibimentos agarimosos dos pelaxianos (que Celestino rechazara en [[Roma]]); e por enriba os rumores das ensinanzas na prol da dualidade de [[Xesús]].
Como os rumores eran cada vez máis fortes en Roma, Celestino decide que sexa San [[Cirilo de Alexandría]] quen investigue o caso, achando este que Nestorio os profesa de forma aberta, polo que fai un reconto e remíteo a Celestino, quen as tacha de herexía. Mais Cirilo
Co andar do ano [[429]], Celestino dedícase a enviar unhas cartas a San Xermán de Auxerre e San Lupo de Troyes que, á sazón, estaban en [[Bretaña]] (terra nai de [[Pelaxio]]), pero tampouco desperdiciou a ocasión de enviar cartas a uns cantos bispos da [[Galia]], os cales, xunto cos primeiros, logran ir erradicando as herexías da rexión. Non deixa por iso Celestino de coida-los aspectos da Igrexa Romana, centrándose nos santuarios, sendo a máis favorecida a igrexa de Santa María (na zona de [[Trastevere]]) que fora vítima do saqueo bárbaro de Roma; tamén dedicou atención á igrexa de Santa Sabina e decorou o cemiterio de Santa Priscila. Home incansábel que aproveita o resto do tempo para escribir, deixou unhas 16 cartas e un fragmento do discurso sobre a herexía nestoriana. Coa entrada do ano 430, Celestino ordena o [[Sínodo de Roma]] polo cal pide que Nestorio se retracte das súas herexías, non vendo a comparecencia deste; Celestino decide condenar de forma solemne o erros de Nestorio e ordena a San Cirilo que o deixe incomunicado e deposto co aviso de que dispuña de 10 días para retractarse dos seus erros mediante escrita, baixo anatema de non o facer. Cirilo, que xa levaba dende a primavera de [[429]], realizando o seu labor de reconversión na prol de Celestino, nese tempo ata o comunicado presente do [[Papa]], de rebate-la dualidade das persoas en [[Cristo]] e a negación da maternidade divina de María; polo que, en media provisoria, ademais escribe unha carta longa os monxes de [[Exipto]] sobre do tema.
|