Centros clandestinos de detención: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎El Club Atlético: Arranxos varios, replaced: excavación → escavación using AWB
Isili0n (conversa | contribucións)
Liña 65:
'''''"El Club Atlético"''''', ''El Club'' o ''El Atlético'' foi un centro clandestino de detención situado no sur da cidade de [[Buenos Aires]], próximo ao barrio de [[La Boca]] na Avenida Paseo Colón 1200. Recibiu ese nome por estar situado nas proximidades do Club Atlético Boca Juniors.
 
Tratábase dun edificio público que foi demolido para construír a autopistaautoestrada 25 de Maio. Con posterioridade atopáronse as súas ruínas e o Goberno de Buenos Aires comezou a realizar as escavacións necesarias para recuperalo como espazo de memoria.
 
== Provincia de Tucumán ==
Liña 97:
Estaba na Zona Militar Nº 1, baixo xurisdición do I Corpo de Exército ao mando do Xeneral [[Carlos Guillermo Suárez Mason]], quen visitaba periódicamente o campo, e directamente a cargo da Central de Reunión de Intelixencia (CRI) do Rexemento 3 da Tablada, baixo o mando do Coronel [[Federico Minicucci]]. Alí tamén operaban os coroneis [[Juan Bautista Sasiain]] e [[Franco Luque]]. O Xefe do Vesubio fora o Maior [[Pedro Alberto Durán Saenz]].
 
Os lugares onde se aloxaban os detidos denominabánse ''as cuchas'', e no centro de torturas se colocou un cartel que dicía ''«si lo sabe cante, si no aguante»'' <ref name="ReferenceA"/>.
 
Alí estiveron detidos, entre outros [[Héctor Germán Oesterheld|Héctor Oesterheld]], o autor do [[Eternauta]] e o escritor [[Haroldo Conti]] así como a cidadá alemá [[Elisabeth Kaesemann]], [[Elena Alfaro]], Ana María di Salvo, [[Luis Alberto Fabbri]], Rodolfo Goldin, [[Daniel Jesús Ciufo]] e Catalina Oviedo de Ciufo.
Liña 115:
Entre [[1977]] e [[1978]], o lugar funcionou como centro clandestino de detención baixo a xurisdición da Forza Aérea con asistencia da Policía Bonaerense de Castelar.
 
A película ''[[Crónica de una fuga]]'' (2006) do director de [[Adrián Caetano]] <ref>[http://www.cronicadeunafuga.com/"Crónicas de una fuga"]</ref> recrea a historia real da fuga desde ese centro de Claudio Tamburrini, Daniel Rusomano, Guillermo Fernández e Carlos García.
 
A partir do ano [[2000]] funciona no lugar a Casa da Memoria e a Vida e a Dirección de Dereitos Humanos da Municipalidade de Morón.
Liña 128:
 
''La Perla'' foi instalado en [[1975]], antes do [[Proceso de Reorganización Nacional|golpe militar do 24 de marzo de 1976]] e foi desmontado en [[1979]].
[[Ficheiro:Acto recuperación de La Perla (Córdoba)-24MAR07-Autor Martín Gaitán(7).jpg|miniatura|250px|[[León Gieco]] canta en ''[[CCD La Perla|La Perla]]'' o [[24 de marzo]] de [[2007]], día da súa recuperación para construirconstruír un ''[[memoria histórica|espazo de memoria]]'']]
 
Estaba dentro da ''Zona Militar 3 baixo'', a cargo do ''III Cuerpo de Exército'' baixo o mando do xeneral [[Luciano Benjamín Ménéndez]], quen inspeccionaba frecuentemente o CCD; o xeneral Sasaian foi o seu segundo ao mando e o coronel César Emilio Anadón, estivo ao mando directo de ''La Perla''.
Liña 135:
{{Cita|En La Perla los prisioneros eran fusilados en los campos aledaños al centro. Hasta allí eran trasladados en un camión bautizado “Menéndez Benz”. Geuna contó: “Antes de descender del vehículo, eran maniatados. Luego se los bajaba y se les obligaba a arrodillarse delante del pozo y se los fusilaba. En los fusilamientos participaban oficiales de todas las unidades del Tercer Cuerpo, desde los subtenientes hasta los generales”.|(Contepomi 1984)}}
 
Con posterioridade a [[2000]], en Córdoba tomouse a decisión de crear un ''Museo da Memoria'', no edificio onde funcionou o Departamento de Intelixencia D-2, da policía local, sobre o pasaxe Santa Catalina, nun dos costados do histórico Cabildo da cidade de Córdoba. O D-2 non era un CCD permanente, senonsenón o lugar de chegada dos detidos que estaban en tránsito cara á Perla ou á Penitenciaría do barrio San Martín.
 
== Notas ==