A misión de ASTEX consistiu en probar novas tecnoloxías no espazo, levando entre a súa carga útil unha cámara [[infrarroxoInfravermello|infrarroxainfravermella]] para probar un circuíto pechado de enfriamento e estudar a radiación celeste de fondo. A enerxía llela proporcionaba un [[panel solar]] despregable de 4,57 metros de lonxitude<ref name=gunter/> cun novo mecanismo capaz de pregar e despregar varias veces o panel. O satélite tamén probou un novo sistema de mando e control e obtivo datos sobre a interacción das partículas enerxéticas coa [[ionosfera]].<ref name=NSSDC/> A nave e os seus experimentos funcionaron ben ata o 20 de decembro de 1973, en que fallou un comando enviado para parar o transmisor, producíndolle problemas. A cobertura de datos abarcou o 100% nos primeiros meses de vida do satélite, o 50% cara o final do primeiro ano e limitouse a dúas órbitas por semana cara o final da vida do satélite.<ref name=NSSDC/> Con todo, en marzo de 2008 aínda se detectaban transmisións do satélite na frecuencia de 2242,517 M[[Hz]]<ref name=zarya>{{Cita web|url= http://www.zarya.info/Frequencies/FrequenciesAsc.php|título= Satellite Radio Frequencies|dataacceso=12 de xullo de 2011|autor= Robert Christy|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= |ano= 2011|mes= |formato= |obra= |editor= Zarya web page|páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref>
