Proscenio: Diferenzas entre revisións

O '''proscenio''' é a zona do escenario dun teatro máis próxima ao público. AO traducióntermo literalé doa termotradución [[Latín|latino]]literal «proscenium»da (epalabra olatina seu''"proscaenium", parque'' en provén [[Idiomado griego|grego]]), é''προσκήνιον'' formado "por ''προ-'' (diante) da e ''σκηνή'' (escena"). <ref>{{Cita libro|apellido=Gómez García|nombre=Manuel|título=Diccionario del teatro|año=1997|editorial=Madrid, Ediciones Akal|página=684|isbn=8446008270}}</ref><ref></ref>

Nos teatros da [[Antigüedad clásica|antigüidade]], tanto gregos como romanos, chamábase ''proscenio'' á zona ou muro situado entre a escena (onde oficiaban os actores) e a ''orchestaorchestra'' (espazo onde se situaban coro, danzantes e músicos), creando en conxunto unha especie de escaleira descendente cara ao público.<ref>Diccionario Enciclopédico Abreviado. </ref>

Unha definición máis sinxela, pero utilizando termos teatrais, describe o proscenio como a parte do escenario que hai entre o "pano de boca" e a [[platea]] (patio de butacas).

Así mesmo, tomando o escenario como un espazo delimitado por tres planos ou paredes que conteñen e 'abrazan' a posta en escena, chámase cuarta parede ao espazo invisible que illa o escenario do público. A expresión "rompendo o proscenio" ou "rompendo a cuarta parede", úsase cando o actor diríxese directamente á audiencia salvando o distanciamento e facendo o espectáculo máis participativo e cálido. Foi moi utilizada no chamado [[teatro épico]] de [[Konstantin Stanislavski]] e [[Bertolt Brecht]]) e é unha das claves de cambio na formulación teatral desde o século XX.<ref>{{Cita libro|apellidoapelido=Pavis|nombrenome=Patrice|enlaceautor=Patrice Pavis|título=Diccionario de teatro|año=1996|editorial=Barcelona, Paidós Ibérica|páginas=443-444|isbn=8449306361}}</ref>

Poden diferenciarse a '''anteescena''' ou proscenio avanzado; a '''gravata''', parte comprendida entre a ''batería'' (liña luminosa das candilejas) e a cuncha do apuntador ou tornavoz; a '''gloria''', liña imaxinaria desde a que saúdan ao público os actores; e o palco de proscenio, veciño ao arco do escenario ou contiguo á escena.