Lingua islandesa: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m Arranxos varios, replaced: demáis → demais |
||
Liña 147:
===== [[Cantidade vocálica]] =====
A cantidade é a duración das vogais, ditongos e sílabas naquelas linguas indoeuropeas caracterizadas como linguas cuantitativas.
En islandés os [[monotongo]]s e [[ditongo]]s tónicos son longos nos siguintes casos:
Liña 237:
==== Os artigos ====
O islandés non ten un [[artigo indefinido]] (''un/unha'', o ''a/an'' inglés), e o [[artigo definido]] (''o/a'', o ''the'' inglés ou ''der/die/das'' alemán) únese ao final da palabra en cuestión. A seguinte táboa amosa as formas habituais de sufixación do artigo definido:
{| class="wikitable" width=500px
Liña 595 ⟶ 594:
: Ég sakna þín
: ''Bótote de menos''
O [[infinitivo]] da maioría dos verbos islandeses rematan en '''-a'''. As excepcións son uns poucos verbos rematados '''-á''', como ''slá'' (‘bater’), ''flá'' (‘esfolar’) e outros, os auxiliares ''munu'' and ''skulu'', ''þvo'' (''lavar''), orixinalmente ''þvá'', e o empréstito do [[Lingua dinamarquesa|danés]] ''ske'' (''suceder''), mal visto polos puristas. Os dous auxilares son importantes, debido a que se usan en moitos lugares para maquillar a pobreza dos tempos simples. ''Þvo'' é, loxicamente, moi común, pero ''ske'' xeralmente evítase. Existen tres grupos principais de verbos febles en islandés: '''-ar''', '''-ir''', and '''-ur''', referidos ás terminacións que presentan cando se conxugan en [[persoa gramatical|terceira persoa]] do [[número gramatical|singular]] do [[tempo gramatical|presente de indicativo]]. Os verbos fortes e mais os irregulares (''auxiliares'', ''ri-verbs'' e ''valda'') son unha cuestión aparte. Tomando o infinitivo ''tala'' (‘falar’), por exemplo:
Liña 626 ⟶ 625:
|}
''Læra'' (‘aprender’) é un verbo -i:
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
Liña 655 ⟶ 654:
===== Tempos =====
Estritamente falando, só hai dous tempos simples, presente simple e pasado simple. Os
: '''pronome persoal + ''vera'' + að + verbo en infinitivo'''
Liña 777 ⟶ 776:
=== Sintaxe ===
A orde das palabras en islandés é SVO (suxeito-verbo-obxecto), xeralmente falando, co suxeito e o verbo invertidos nas preguntas e cando a oración principia cun adverbio. Porén, a flexibilidade do sistema permite unha considerable liberdade á hora de ordenar as palabras.
Malia isto, existen certas reglas de sintaxe que son relativamente inflexibles. Por exemplo, o verbo principal debe sempre ir en segundo lugar na oración. Este feito coñécese co nome de orde de palabras V2, e é común nas linguas xermánicas. Véxase o exemplo seguinte (suxeito en amarelo, verbo en azul, obxecto en vermello):
Liña 841 ⟶ 840:
:'''fagnaður'''—''ledicia'' ⇒ '''fögnuðum'''—''ledicias'' (dativo, plural).
As excepcións a esta regla inclúen varios empréstitos, por exemplo '''banani'''—''banana'' ⇒ '''banönum''' (dativo plural) and '''Arabi'''—''Arab'' ⇒ '''Aröbum''' (tamén dativo plural).
Historicamente, existiron catro formas máis de U-umlaut; apenas se usan ou foron retiradas.
| |||