Trigo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
sigo
Lameiro (conversa | contribucións)
sigo
Liña 52:
[[Ficheiro:Lalin. Corpino. Galiza 35.jpg|miniatura|dereita|Venda de melindres no Corpiño, [[Lalín]]]]
 
O '''trigo''' é o termo xeral que designa as distintas especies bravas e cultivadas do xénero '''''Triticum spp''''', [[cereal]] anual que se cultiva en todo o mundo.<ref name="uno">Cendrero, Orestes (1938) ''Nociones de historia natural''. Sétima Edición, París. pp. 243.</ref> Globalmente, é o segundo gran comestíbel máis cultivado, xunto ao [[millo]]; sendo o terceiro o [[arroz]]; e o máis consumido polo home na [[civilización occidental]] dende a [[Idade Antiga|antigüidade]]. En [[Galicia]] cultívase dende hai séculos, aínda que outros cereais, coma o [[millo]] ou o [[centeo]], teñeteñen máis importancia no país.
 
O [[glute]] do trigo dálle ao pan unha consistencia elástica á masa de [[fariña]] e [[auga]]. Por mor da intolerancia ao glute ([[doenza celíaca]]) moitas persoas non poden consumir trigo nin outros cereais ([[orxo]], [[centeo]]).
Liña 241:
 
==== Preferencias na forma dos nutrientes ====
N* -Nitróxeno: Aa eficacia de diferentes tipos de fertilizantes nitroxenados en cereais é case idéntica. As diferenzas son principalmente o resultado de influencias ambientais (precipitación, temperatura, [[desnitrificación]]). Normalmente conteñen N nítrico e amoniacal, como nitrato de amonio, nitrato de calcio amonio, nitrato amonio sulfato, o solución de nitrato e urea-amonio (UAN). O N amoniacal xeralmente mellora a calidade de panificación.
P* -Fósforo: Aa aplicación depende, sobre todo, da dispoñibilidade de P no solo. Polo tanto, a solución do solo debe ter P de abondo, especialmente na primavera, no inicio do período de crecemento. Prefírense fertilizantes que conteñen P2O5 solúbel en auga, que poden aplicarse xunto co K2O e coa primeira aplicación de N en forma dun fertilizante composto NPK.
 
N* Nitróxeno-PFósforo: – Osos fertilizantes que conteñen N e mais P aceleran especialmente o crecemento inicial de plantas novas, particularmente cando se aplican por baixo da semente ("starter"). Son xeralmente máis eficaces que cando se aplican os fertilizantes de N e de P por separado ([[sinerxía]]). Con todo, en contraste cos nitrofosfatos, o fosfato de diamonio ou o fosfato de urea poden queimar as sementes, especialmente en solos calcarioscalcários, secos, se se botan doses maiores que 11&nbsp;kg/ha de N.
P - A aplicación depende, sobre todo, da dispoñibilidade de P no solo. Polo tanto, a solución do solo debe ter P de abondo, especialmente na primavera, no inicio do período de crecemento. Prefírense fertilizantes que conteñen P2O5 solúbel en auga, que poden aplicarse xunto co K2O e coa primeira aplicación de N en forma dun fertilizante composto NPK.
K* -Potasio: cloruro de potasio.
 
S* Xofre: Sese existen deficiencias de xofre no cultivo, cómpre usar fertilizantes que conteñan S na composición.
N-P – Os fertilizantes que conteñen N e mais P aceleran especialmente o crecemento inicial de plantas novas, particularmente cando se aplican por baixo da semente ("starter"). Son xeralmente máis eficaces que cando se aplican os fertilizantes de N e de P por separado ([[sinerxía]]). Con todo, en contraste cos nitrofosfatos, o fosfato de diamonio ou o fosfato de urea poden queimar as sementes, especialmente en solos calcarios, secos, se se botan doses maiores que 11&nbsp;kg/ha de N.
Mg* Magnesio: Osos fertilizantes potásicos conteñen Mg. Se as deficiencias de Mg son severas poden ser tratadas por aplicación foliar, normalmente con sulfato de magnesio (se é necesario en combinación con micronutrientes, manganeso por exemplo).
 
Micronutrientes* Micronutrientes: Asas deficiencias poden ocorrer en lugares cálidos, secos desde a fase final de crecemento até comezos da floración e poden tratarse con tratamentos foliares As taxas de aplicación de fertilizantes deben basearse no equilibrio de nutrientes para a rotación do cultivo en xeral, apoiándose sempre nos datos de análise de solo e incluíndo unha previsión da eliminación de nutrientes polo cultivo.
K - cloruro de potasio
 
S – Se existen deficiencias de xofre no cultivo, cómpre usar fertilizantes que conteñan S na composición.
 
Mg – Os fertilizantes potásicos conteñen Mg. Se as deficiencias de Mg son severas poden ser tratadas por aplicación foliar, normalmente con sulfato de magnesio (se é necesario en combinación con micronutrientes, manganeso por exemplo).
 
Micronutrientes – As deficiencias poden ocorrer en lugares cálidos, secos desde a fase final de crecemento até comezos da floración e poden tratarse con tratamentos foliares As taxas de aplicación de fertilizantes deben basearse no equilibrio de nutrientes para a rotación do cultivo en xeral, apoiándose sempre nos datos de análise de solo e incluíndo unha previsión da eliminación de nutrientes polo cultivo.
 
==== Doses ====
* P-K.: Asas cantidades precisas e a época de aplicación dos fertilizantes P -K non son particularmente importantes para o trigo, xa que o solo adoita ter cantidades de abondo destes dous nutrientes. Así, na práctica, P e K non se aplican tanto para o trigo en si, como para os requisitos da rotación en conxunto.
N* -N: Oo cálculo exacto da demanda de N para un rendemento especificado é particularmente importante na produción intensiva de cereais. A orientación xeral para o cálculo da demanda N obtese grazas a "modelos" precalculados. Tales cálculos fanse pouco antes da tempada de primavera cunha análise do N dispoñíbel no solo.
Así, na práctica, P e K non se aplican tanto para o trigo en si, como para os requisitos da rotación en conxunto.
 
N - O cálculo exacto da demanda de N para un rendemento especificado é particularmente importante na produción intensiva de cereais. A orientación xeral para o cálculo da demanda N obtese grazas a "modelos" precalculados. Tales cálculos fanse pouco antes da tempada de primavera cunha análise do N dispoñíbel no solo.
 
==== Aplicación foliar ====
A vantaxe da [[Fertilización foliar|aplicación foliar]] é a absorción directa dos nutrientes que se incorporan no metabolismo dos tecidos das plantas. Deste xeito, o consumo de enerxía para o transporte no interior da planta é moi baixo, ademais que a absorción é practicamente independente dos factores ambientais, comacomo a humidade do solo. A desvantaxe é que a cantidade aplicada de nutrientes pode ser limitada por mor do risco de queimadura das follas, pero se calculamos ben a concentración e aplicamos axeitadamente non ten que supor ununha gravelimitadción limitadorgrave. Outra vantaxe é a posibilidade de combinar a aplicación de fertilizantes con [[pesticida]]s e reguladores de crecemento, en moitos casos con beneficiosos efectos sinérxicos. En condicións secas a aplicación foliar de mesturas moi concentradas reduce a evaporación, e así redúcese a vaporización dos compoñentes activos, permitindo unha redución no uso de pesticidas cun beneficio resultante para o [[ecosistema]].
en moitos casos con beneficiosos efectos sinérxicos. En condicións secas a aplicación foliar de mesturas moi concentradas reduce a evaporación, e así redúcese a vaporización dos compoñentes activos, permitindo así unha redución no uso de pesticidas cun beneficio resultante para o [[ecosistema]].
 
=== Enfermidades do trigo ===