Traxedia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
engado control de autoridades
m →‎Historia: renacentista
Liña 10:
Frínico inventou a traxedia con argumento histórico n'''A conquista de Mileto'', introduciu o [[verso iámbico]] e inaugurou a segunda parte nas traxedias. Con Esquilo fíxanse as regras fundamentais do drama tráxico, introduciu as [[máscara]]s e os [[coturno]]s e un segundo actor en escena que fixo posible a dramatización do conflito. A traxedia representábase cunha duración definida, tanto na ficción como na realidade: da alborada ao [[solpor]]. Os seus personaxes son heroes e deuses. [[Sófocles]] introduciu un terceiro actor, complicou as tramas, desenvolveu caracteres máis humanos, máis identificados co público. A rivalidade entre Esquilo e Sófocles contribuíu á evolución da traxedia.
 
A tradición da traxedia continuou en [[Roma]]. O primeiro autor foi [[Livio Andrónico]] e o máis coñecido [[Séneca]]. Non obstante, os romanos preferiron a [[comedia]], de modo que a traxedia clásica permaneceu esquecida durante a [[Idade Media]] e non volveu aparecer ata o [[Renacemento]] por mor da influencia [[humanismo renacentista|humanista]] e a súa procura das fontes clásicas, a comezos do século XVI fanse versións das traxedias dos autores clásicos e aparecen autores como [[Étienne Jodelle]], [[Lope de Vega]], [[Calderón de la Barca]], [[Jean Racine]], [[Pierre Corneille]] ou [[William Shakespeare]].
 
== Características ==