Carl Gustav Jung: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios using AWB
Isili0n (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 12:
Jung anhelaba estudar [[arqueoloxía]] na universidade, pero a súa familia carecía de recursos para envialo máis lonxe de [[Basilea]], onde non proporcionaban esa carreira, polo que (contra os desexos da súa contorna) decidiu estudar [[medicina]] na [[Universidade de Basilea]], entre [[1894]] e [[1900]].
 
O estudante, antes introvertido, volveuse moito máis vívido no novo contexto académico. Cara ao final dos seus estudos, as súas lecturas de [[Krafft-Ebing]] persuadírono para especializarse en medicina psiquiátrica. No ano [[1900]], como parte do seu especialización en [[psiquiatría]], asistiu ás clases de Pierre Janet en [[París]]. En [[1902]], colaborou con [[Eugen Bleuler]]: tanto Janet como Bleuler foron pioneiros nesta disciplina. Máis tarde, traballou no Burghölzli, un hospital psiquiátrico en [[Zúric]], que gozaba dunha grandegran reputación.
 
Sobre a base desta experiencia clínica, Jung deseñou a proba de asociación de palabras que leva o seu nome.<ref>Jung, Carl G. (1910). "The Association Method". ''American Journal of Psychology'', '''31''', 219-69. [http://psychclassics.yorku.ca/Jung/Association Dispoñible en liña]</ref> Xa en [[1905]], foi designado profesor de psiquiatría na Universidade de Zúric, e publicou os dous volumes dedicados ao estudo das asociacións. En [[1906]], redactou e deu a coñecer a súa obra Sobre a Psicoloxía da ''Dementia Praecox'' (en referencia ao que logo coñeceríase como [[esquizofrenia]]), e enviou unha copia do seu libro a Freud, ao que seguiu unha intensa pero conflitiva amizade entre ambos.
Liña 22:
[[Ficheiro:Jung 1910.jpg|esquerda|miniatura|233px|Fotografía pintada a man de Carl Gustav Jung en 1910, durante a súa visita a EE.UU.]]
 
No Congreso de [[Nuremberg]] ([[1910]]), Jung sería designado presidente da recentemente fundada [[Asociación Psicanalítica Internacional]] (API). Con todo, ao ano seguinte, durante o Congreso Psicanalítico celebrado en [[Weimar]], apareceron os primeiros síntomas de disensión á mantenta da concepción da [[libido]]. Cara a [[1912]], no curso de varias conferencias en [[Nova York]], despois de que Jung publicase Transformacións e Símbolos da Libido (''Wandlungen und Symbole der Libido''), a diverxencia teórica alcanzara niveis intolerables. Pronto estarían enfrontándose, cada un atribuíndo ao outro a incapacidade de admitir o seu erro. En novembro dese ano, produciuse o último encontro persoal entre ambos psicanalistas. No Congreso de [[Múnic]] ([[1913]]) as diferenzas fixéronse de coñecemento público. Jung renunciou a seguir dirixindo o Anuario, mentres escribía Teoría da Psicanálise.
 
A continuación reprodúcese un extracto da misiva que Freud enviou a Jung en 1913, en medio da crise que afectaba a relación entre ambos: a imaxe de abaixo corresponde precisamente a esta carta; parte do texto traducido é o que aparece resaltado no orixinal.
Liña 49:
=== Psicoloxía ''junguiana'' ===
[[Ficheiro:Mandala_gross.jpg|dereita|211px|miniatura|Mandala do buda Shakyamuni, pintura tibetana: esta clase de imaxes proceden, segundo Jung, dun modelo arquetípico común a todas as culturas.]]
Frecuentemente fálase de psicanálise ''junguiana'', pero a denominación máis correcta para referir esta teoría e a súa metodoloxía é ''Psicoloxía analítica ou dos complexos''. Aínda que Jung era reacioremiso a fundar unha [[escola]] de [[psicoloxía]] —atribúeselle a frase: ''Grazas a deus, son Jung; non un junguiano''—, de feito, desenvolveu un estilo distintivo na forma de estudar o [[comportamento]] [[humano]]. Desde os seus primeiros anos, traballando nun hospital suízo con pacientes [[psicótico]]s, e colaborando con [[Sigmund Freud]] e a comunidade psicanalítica, puido apreciar de preto a complexidade das [[Enfermidade mental|enfermidades mentais]]. Fascinado por tales experiencias (e estimulado polas vicisitudes da súa vida persoal) dedicou a súa obra á exploración destas temáticas.
 
De acordo coa súa postura, para captar cabalmente a estrutura e función do [[psiquismo]], era vital que a [[psicoloxía]] anexase ao [[método experimental]] (herdado das [[ciencias naturais]]), os achados provistos polas [[ciencias humanas]]. O mito, os soños e as [[psicopatoloxía]]s constituirían un espectro de continuidade, manifestando ''in vivo'' trazos singulares, que operan sistematicamente nas profundidades da vida anímica [[inconsciente]]. Con todo, para Jung, o inconsciente ''per sei'' é, por definición, incognoscible. ''O inconsciente é necesariamente inconsciente''— ironizaba. De acordo con isto, só podería ser aprehendido por medio das súas manifestacións.
Liña 74:
''Abreviaturas''
{|
| valign="top" width="25%" |
: '''E''' = Extravertido
: '''I''' = Introvertido
| valign="top" width="25%" |
: '''S''' = Sensorial
: '''N''' = Intuitivo
| valign="top" width="25%" |
: '''T''' = Racional
: '''F''' = Emocional
| valign="top" width="25%" |
: '''J''' = Calificador
: '''P''' = Perceptivo
|}
</div>