Estatina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Substitución automática de texto (-{{Listaref|2}} +{{Listaref|30em}}); cambios estética |
Sen resumo de edición |
||
Liña 226:
Un grupo británico illou o mesmo composto de ''Penicillium brevicompactum'', e deulle o nome de [[compactina]], e publicou o seu informe en 1976.<ref>{{cite journal | author = Brown Alian G., Smale Terry C., King Trevor J., Hasenkamp Rainer, Thompson Ronald H. | year = 1976| title = Crystal and Molecular Structure of Compactin, a New Antifungal Metabolite from Penicillium brevicompactum | url = | journal = J. Chem. Soc., Perkin Trans. 1 | volume = 1976 | issue = | pages = 1165–1170 | doi = 10.1039/P19760001165 | pmid=945291}}</ref> O grupo británico mencionou as propiedades antifúnxicas do produto, pero non fixo mención á inhibición da HMG-CoA redutase.
A mevastatina nunca foi comercializada debido aos seus efectos secundarios adversos sobre tumores, deterioración muscular, e ás veces a morte de cans de laboratorio. [[P. Roy Vagelos]], científico xefe e posteriormente director executivo de [[Merck & Co]], estaba interesado neste produto, e fixo varias viaxes
Xa se suxerira unha ligazón entre o colesterol e as doenzas cardiovasculares, que se chamou [[hipótese lipídica]]. O colesterol é o principal constituínte do [[ateroma]], os nódulos de graxa que se forman nas paredes das [[arteria]]s e que aparecen na [[aterosclerose]] e que, cando rompen, causan a gran maioría dos [[infarto de miocardio|ataques ao corazón]]. O tratamento consistía principalmente en dietas, como as dietas baixas en graxas, e en medicinas mal toleradas polo organismo, como o [[clofibrato]], [[colestiramina]], e [[ácido nicotínico]]. O investigador do colesterol Daniel Steinberg escribiu que mentres que o Coronary Primary Prevention Trial de 1984 demostrara que a redución dos niveis de colesterol reducía significativamente o risco de ataques ao corazón e [[anxina de peito]], os médicos, incluídos os cardiólogos, aínda estaban pouco convencidos.<ref>Steinberg, Daniel. ''The Cholesterol Wars: The Skeptics vs. The Preponderance of Evidence''. Academic Press, 2007, pp. 6–9.</ref>
Para comercializar de forma efectiva as estatinas, Merck tivo que convencer á xente dos perigos de ter un nivel alto de colesterol, e aos doutores de que as estatinas eran seguras e prolongarían moitas vidas. Como resultado das campañas públicas, a xente en Estados Unidos empezou a familiarizarse cos valores dos niveis normais de colesterol e a diferenza entre o colesterol [[colesterol HDL|"bo"]] e [[colesterol LDL|"malo"]], e compañías farmacéuticas rivais empezaron a producir as súas propias estatinas, como a pravastatina (Pravachol), fabricada por Sankyo e [[Bristol-Myers Squibb]]. En abril de 1994, anunciáronse os resultados dun estudo patrocinado por Merck, o Scandinavian Simvastatin Survival Study. Os investigadores probaron a [[simvastatina]], posteriormente vendida por Merck como Zocor, en 4.444 pacientes con altos niveis de colesterol e enfermidades cardíacas. Cinco anos despois, o estudo concluíu que os pacientes mostraban unha redución do 35% no seu colesterol, e as súas posibilidades de morrer por un ataque ao corazón foran reducidas nun 42%.<ref name=Simons/><ref name="4S">{{cite journal | title = Randomised trial of cholesterol lowering in 4444 patients with coronary heart disease: the Scandinavian Simvastatin Survival Study (4S) | journal = Lancet | volume = 344 | issue = 8934 | pages = 1383–9 | date = November 1994 | pmid = 7968073 | doi = 10.1016/S0140-6736(94)90566-5 }}</ref> En 1995, Zocor e Mevacor fixeron que Merck gañase uns mil millóns de dólares.<ref name=Simons/> Endo foi premiado co [[Premio
== Investigación ==
| |||