Renacemento hispánico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 211:
Entre 1493 e 1504 realizouse o sepulcro do cardeal [[Pedro González de Mendoza]] para a catedral de [[Toledo]], cunha estrutura de [[arco (arquitectura|arco de triunfo]] de tipo romano. A súa autoría é descoñecida, como tamén se dubida de se foi importado ou realizado por un escultor italiano ''in situ''.
O taller Gazzini e Aprile de [[Xénova]] exportou grandes mármores labrados para a nobreza española. Os sepulcros de Pedro Enríquez e Catalina de Ribera para a Cartuxa de [[Sevilla]] (1520), con motivos lombardos, presenta unhas escenas con alusión á Redención e outras coas boas obras realizadas en vida polos defuntos. É un monumento
Os sepulcros procedentes de [[Nápoles]] teñen en común o feito de que os personaxes tiveran cargos políticos nesa cidade. Unha das primeiras encargas foi o construído contra 1508 para o sepulcro de [[Juan II de Ribagorza]] situado no [[Montserrat|mosteiro de Montserrat]] e que representa ao falecido en actitude orante; baixo a urna hai dous atlantes mostrado o seu escudo de armas.
Liña 221:
[[Ficheiro:Capilla real tombs.jpg|miniatura|200px|Sepulcro dos [[Reis Católicos]], en primeiro termo. Ao fondo, o de [[Filipe o Fermoso]] e [[Xoana I de Castela]].]]
Fancelli fixo o seu primeiro contrato para esculpir o sepulcro de Diego Hurtado de Mendoza y Quiñones, cardeal de España e arcebispo de Sevilla, que morrera en 1502. Encóntrase na capela da Antiga, da catedral de [[Sevilla]]. Alí foron trasladados os restos do cardeal o ano 1504. No centro do zócolo está escrito un [[epitafio]] co
A pesar de que o cabido de Sevilla pretendeu que qudedara na cidade, Fancelli, en xullo de 1511 partiu para Granada. A Corte encargoulle a realización do sepulcro do príncipe Xoán (primoxénito dos Reis Católicos) que estaba enterrado en Ávila. Desde Granada marchou a [[Carrara]] onde mercou 25 ''carretadas'' de mármore para a nova obra, que terminou a finais do ano 1513. O sepulcro está situado baixo o altar maior da igrexa de San Tomé de Ávila, en lugar preferente. As paredes son en talude, en tronco piramidal, como a tumba do papa [[Sisto IV, papa|Sisto IV]]. Sobre o leito desa pirámide truncada está a estatua xacente. Aos pés hai un [[epitafio]] en que se describe de forma resumida a vida e calidades do príncipe, falecido aos 19 anos, en 1497.
Liña 373:
Outros relevantes médicos do Renacemento español foron [[Miguel Servet]], primeiro europeo que describiu a [[circulación sanguínea|circulación pulmonar]] do sangue (1546), [[Francisco López de Villalobos]], quen escribiu un dos primeiros libros sobre a [[sífilis]], e [[Luis Mercado]], autor dun difundido tratado de cirurxía (''Institutiones Chirurgicae'', [[1594]]) e de ''De natura pestis'' ([[1598]], sobre a [[peste]]).
[[Juan Huarte de San Juan]] (ca. [[1529]] - [[1588]]) foi o autor do ''Exame de
== Enxeñaría ==
Enxeñeiros destacados da época foron:
* [[Juan de Herrera]] (ca. [[1530]] - [[1597]]), arquitecto, científico e enxeñeiro multidisciplinar; creador de e''
* [[Jerónimo de Ayanz y Beaumont]] ([[1553]] - [[1613]]), que traballou en metalurxia e enxeñaría mecánica e hidráulica; precursor teórico da [[máquina de vapor]].
* [[Pedro Juan de Lastanosa]] (ca. [[1523]] - [[1576]]), mestre maquinario de Filipe II, que realizou estudos e traballos prácticos (especialmente en [[Reino de Nápoles|Nápoles]]) sobre [[enxeñaría|enxeñaría hidráulica]].
| |||