Grecia antiga: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →A fugaz hexemonía de Tebas: arranxiños |
m →Macedonia: arranxiño |
||
Liña 316:
Trala batalla de Mantinea, os contendentes aviñéronse á paz, pero non houbo acordo sobre os litixios que enfrontaban os diferentes estados. O papel de Esparta quedou moi diluído e Atenas estaba concentrada no Exeo, pero sen o poderío doutros tempos.
Macedonia era unha ampla rexión ao norte que se estendía coma un arco entre a [[Tesalia]] e a [[Tracia]] e que os gregos consideraban [[bárbaro|bárbara]]. Alí non se desenvolveran as polis e mantíñase o réxime monárquico coa capital en [[Pella]].
O soberano que cimentou a transformación de Macedonia nunha gran potencia foi [[Arquelao I de Macedonia|Arquelao]], quen impulsou as obras públicas (calzadas), fundou cidades e arrodeouse dun núcleo selecto de nobres que compuñan o corpo militar de elite. Reorganizou o exercito, impoñendo o servizo militar obrigatorio, e atraeu á súa corte a poetas e artistas. Á súa morte seguírono unha serie de reis sen importancia histórica, até [[Pérdicas III]], quen morreu nun enfrontamento cos [[ilirio]]s, e Macedonia estaba outra vez en plena descomposición. Nestas circunstancias fíxose co trono [[Filipo]], irmán menor de Pérdicas, xa que na corte de Pella eran comúns as intrigas palacianas, usurpacións e cruentas loitas polo poder. Filipo non chegou ao reinado do xeito máis ortodoxo pero chegado o intre, tamén pereceu vítima dunha conspiración urdida no seu círculo máis achegado.
| |||