En términos filosóficos a definición de conciencia evolucionou ao longo do tempo. Inicialmente a [[Igrexa Católica|Igrexa cristianacristiá]] considerou a conciencia como un esclarecemento interno dado por Deus para distinguir o ben do mal. Posteriormente, [[Agostiño de Hipona|Santo Agostiño]] remitiu a conciencia á razón e [[Tomé de Aquino|Tomás de Aquino]] definiuna como unha facultade máis complexa que axuda a razoar sobre a corrección ou incorrección moral das accións complexas. Nos séculos XVII e XVIII os filósofos tamén pensaron nunha facultade moral, que inclúe o sentimento: epugnancia do mal e aprobación do ben.
A descripcióndescrición [[Immanuel Kant|kantiana]] do papel que desempeña a razón na toma de decisións morais é máis abstracta e complexa que a simple apelación á conciencia. Para Kant a conciencia é o desexo de seguir a lei moral polo simple feito de que é a lei moral: o principio do poder polo deber mesmo.
O [[marxismo]] sostiña que a conciencia de clase era determinante nos actos dos seres humanos, levando o concepto de conciencia ao terreo político práctico e definindo de feito ao ser humano polas súas decisións en tanto partícipe dun [[grupo social]].
