Nefrotoxicidade: Diferenzas entre revisións

Polas súas caracteristicas, os riles entran en contacto cunha grande cantidade de [[fármaco]]s e [[substancia química|sustancias químicas]] que circulan polo [[sangue]]. Os procesos que interveñen na concentración dos [[ouriños]] serven tamén para concentrar os [[tóxico]]s, que chegan finalmente ó líquido tubular, pois favorecen a súa penetración por [[difusión pasiva]] nas [[célula tubular|células tubulares]]. Polo tanto, pode ocorrer que un axente químico cuxa concentración non chega a ser tóxica no [[Plasma sanguíneo|plasma]] alcance concentracións tóxicas nos riles. Finalmente o transporte, o depósito e o [[meabolismometabolismo xenobiótico|metabolismo dos xenobiótico]]s contribúen notablemente á predisposición do ril para sufrir lesións tóxicas. <ref>Gisbert Calabuig, Juan Antonio. MEDICINA LEGAL Y TOXICOLOGIA. 4ª Edición. Madrid: Editorial Diaz de Santos, 2009.{{es}}</ref> <ref>Manuel Repetto Jiménez, Guillermo Repetto Kuhn. TOXICOLOGIA FUNDAMENTAL. Barcelona: Científico-Médica, 1988{{es}}</ref>