A exclusión competitiva é predita por varios modelos matemáticos e teóricos, como os [[modelo Lotka-Volterra|modelos Lotka-Volterra]] de [[competencia (bioloxía)|competencia]]. Porén, por razóns que non se comprenden ben, a exclusión competitiva raramente se observa en [[ecosistema]]s naturais, e moitas comunidades biolóxicas parecen violar a lei de Gause. O exemplo mellor coñecido é o chamado [[paradoxo do plancto]]. Todas as especies de [[plancto]] viven dun númerodenúmero de recursos moilmitadomoi lmitado, principalmente [[enerxía spolarsolar]] e minerais disolvidos na auga. Segundo o principio de exclusión competitiva, só deberían poder coexistir un pequeno número de especies de seres planctónicos con eses recursos. Non obstante, hai un gran número de especies planctónicas que coexisten en pequenas rexións do océano aberto. Algunhas comunidades que apoian a exclusión competitiva son certos páxaros de bosques de coníferas estudados por MacArthur<ref>[[Robert MacArthur|MacArthur, R.H.]] (1958). Population ecology of some warblers of northeastern coniferous forests. ''Ecology'' '''39''', 599-619.</ref> e os [[pimpíns de Darwin]],<ref>[[David Lack|Lack, D.L.]] (1945). The Galapagos finches (Geospizinae); a study in variation. ''Occasional Papers of the California Academy of Sciences'' '''21''', 36-49.</ref>, aínda que estes últimos sepresentan un solapansolapamento ecoloxicamenteecolóxico moi fortementeforte, e só son afectados negativementenegativamente pola competición baixo condicións extremas.<ref>De León LF, Podos J, Gardezi T, Herrel A, Hendry AP, Darwin's finches and their diet niches: the sympatric coexistence of imperfect generalists, J Evol Biol. 2014 Jun;27(6):1093-104. doi: 10.1111/jeb.12383. Epub 2014 Apr 18.</ref>
