Amy Winehouse: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
engado categoría |
Sen resumo de edición |
||
Liña 56:
O álbum ''Frank'' situouse arriba nas listas de éxitos do Reino Unido<ref name="mourear" /> cando foi nomeado no 2004 ós Premios Brit, nas categorías de Mellor Intérprete Británica Feminina e Mellor Artista de Música Urbana. Alcanzou o disco de platino<ref name="gang" />. Winehouse acadou o premio Ivor Novello á Mellor Canción Contemporánea por ''Stronger Than Me'', compartido con Salaam Remi. O álbum tamén foi candidato ó premio Mercury Prize no 2004. Ese mesmo ano, Winehouse presentouse no Festival de Glastonbury, no Festival Internacional de Jazz de Montreal e no V Festival.
Amy Winehouse era unha persoa insegura<ref name="fado" /> e tiña unha personalidade autodestrutiva e adicta; "supoño que se tes unha personalidade adicta, pasas dun veleno a outro"<ref name="gang" />. Á beira da fama a intérprete era todo curvas e beizos, comezábase a intuír a súa nova aparencia. No 2005, Amy comezou a beber en exceso e a abusar das drogas<ref name="forever" />. Aquel mesmo ano Amy comezou a falarse con Blake Fielder-Civil, con quen mantivo un idilio destrutivo e violento, gobernado polas drogas. Gozaba co [[Relación sexual humana|sexo]] e practicábao a miúdo<ref>{{cita publicación periódica |url=http://www.pronto.es/vidas-interesantes/amy-winehouse |título=Amy Winehouse. Diva británica del soul |revista=[[Pronto (revista)|Pronto]] |dataacceso=26-10-2015 |lingua=es|url-arquivo=https://web.archive.org/web/20160304100726/http://www.pronto.es/vidas-interesantes/amy-winehouse|data-arquivo=4 de marzo de 2016|urlmorta=si}}</ref>, pasou dun comportamento promiscuo cos mozos anteriores<ref name="reverso" /><ref>{{cita novas |autor=Jenkins, David |url=http://www.telegraph.co.uk/culture/music/rockandjazzmusic/3622061/Love-hurts.html |título=Love hurts |data=11-8-2004 |xornal=The Daily Telegraph |dataacceso=26-10-205 }}</ref> a sentir fixación por Blake Fielder-Civil<ref name="fado" />. A parella coñeceuse nun pub en Camden chamado ''The Good Mixer''<ref>{{cita novas |autor=Jeffrey, Paul |url=http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-472766/Amy-Winehouse-Blake-I-Mr-Mrs-Normal.html |título=Amy Winehouse: Blake and I are Mr and Mrs Normal! |data=3-8-2007 |xornal=The Daily Mail |dataacceso=11-11-2015 }}</ref>. Fielder-Civil admitiu ser o responsable de iniciar a Winehouse no consumo do [[Crack (droga)|crack]] e da [[Heroína (droga)|heroína]]<ref name="forever" />, "
Ó principio da súa relación con Blake Fielder-Civil, Winehouse non consumía [[cocaína]]; o seu mozo declarou: "Cando eu consumía cocaína, estando Amy canda min, pregunteille nunha ou dúas ocasións, queres probar? Ela dixo: non, iso non é para min". Porén cando andaba cos últimos retoques de ''Back to Black'' ela xa consumía cocaína<ref name="folepa">{{cita web |url=http://www.contactmusic.com/blake-fielder-civil/news/blake-fielder-civil-couldn-t-accept-amy-winehouse-was-dead_3530950 |título=Blake Fielder-Civil couldn't accept Amy Winehouse was dead |data=27-2-2013 |editorial=Bang Showbiz |páxina-web=Contactmusic |dataacceso=27-10-2015 }}</ref>.
Liña 62:
=== 2006-2008: ''Back to Black'', éxito internaciónal ===
O 30 de outubro do ano 2006 lanzou o seu segundo álbum, ''Back to Black'', tivo boa recepción tanto comercial como por parte da crítica e foi un éxito inmediato, alcanzou o número un no Reino Unido e nos Estados Unidos colocouse na sétima posición da ''[[Billboard 200]]''. En contraste co seu anterior álbum, influenciado polo jazz, Winehouse moveuse cara
O álbum con once temas foi rematado en cinco meses<ref name="Mitch" />, e aínda que inicialmente ía ser producido enteiramente por Salaam Remi, que finalmente contribuíu en catro cancións, tamén participou na produción [[Mark Ronson]]. Amy Winehouse contratou a banda [[Sharon Jones & the Dap-Kings|Dap-Kings]] de [[Sharon Jones]] para colaborar no estudio de gravación e acompañala na xira<ref>{{cita novas|nome= Ben |apelido= Sisario |title= She's Not Anybody's Backup Act |data=29-9-2007 |xornal= [[The New York Times]] |url= http://www.nytimes.com/2007/09/29/arts/music/29jone.html?_r=1& |dataacceso=2-11-2015 }}</ref>.
|