Nicolao II de Rusia: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:1917_март_Отречение_Николая_II_манифест.jpg|dereita|miniatura|Anuncio da abdicación de Nicolao II]]

As sucesivas derrotas fronte ao moito máis moderno exército alemán, sumado á influencia revolucionaria no interior, acabaron por desmoralizar ás tropas, provocando desercións masivas que alimentaron os mitins revolucionarios. Cando as revoltas desarticularon finalmente as estruturas burocráticas do Estado, a segunda Duma pediu a abdicación do [[Tsar]].

 

[[Ficheiro:Nikolaus II. (Russland).jpg|miniatura|dereita|Nicolao II prisioneiro]]

{{cita|Nos días da gran loita contra os inimigos estranxeiros, que durante case tres anos trataron de escravizar á nosa patria, o Señor Deus tivo a ben enviar a Rusia un novo xuízo pesado. Disturbios populares internos ameazan con ter un efecto desastroso sobre o comportamento futuro desta persistente guerra. O destino de Rusia, a honra do noso heroico exército, o benestar da xente e todo o futuro da nosa querida patria demanda que a guerra debe levarse a unha conclusión vitoriosa a calquera prezo. O cruel inimigo fai os seus últimos esforzos, e xa achégase a hora en que o nosos glorioso exército xunto aos nosos aliados galantes o esmague. Nestes días decisivos na vida de Rusia, pensamos que o noso deber de conciencia para facilitar ao noso pobo a unión máis estreita posible e unha consolidación de todas as forzas nacionais para a consecución rápida da vitoria. De acordo coa Duma Imperial pensamos ben renunciar ao trono do Imperio Ruso e ao poder supremo. Como non desexamos apartarnos do noso amado fillo, transmitimos a sucesión ao Noso irmán, o GRAN DUQUE MIGUEL ALEKSANDROVICH, e lle damos a nosa bendición para subir ao trono do Imperio Ruso. Diriximos ao noso irmán para levar a cabo os asuntos de Estado na unión plena e inviolable cos representantes das persoas nos corpos lexislativos neses principios que serán establecidos por eles, e no que vai un xuramento inviolable. En nome da nosa moi amada terra natal, chamamos aos nosos fieis fillos da patria a cumprir co seu deber sagrado, a obedecer ao Tsar no pesado momento de adversidade nacional, e para axudalo, xunto cos representantes da xente, para guiar ao Imperio Ruso no camiño da vitoria, o benestar, e a gloria. Que o Señor Deus axude a Rusia!|Nicolao <ref>{{cita web|url=http://www.quotes.net/quote/56392|título=Abdication quote|dataacceso=5 de maio de 2016|lingua=inglés}}</ref>}}

 

 

[[Aleksandr Kerenskii]], non era inimigo do tsar, ata chegou a aprecialo nesta etapa, e intentou buscar a súa saída ao estranxeiro, pero o novo goberno dos [[soviets]], prohibiron o seu exilio; ademais sumouse o feito que tanto [[Inglaterra]], [[Alemaña]] e a súa aliada [[Francia]] ignoraron os requirimentos de exilio.