Máquina de vapor: Diferenzas entre revisións

A máquina constaba dun xerador de vapor, cilindro e pistón onde se condensaba o vapor inicialmente mollando a súa superficie con agua fría e posteriormente inxectando no seu interior un chorro de agua e conseguindo así ata 10 o 12 golpes por minuto. O émbolo movía a súa vez a través dun mecanismo de panca as bombas que se empregaban na extracción da agua das minas. Salvo a automatización das válvulas introducida polo xovenxove [[Humphrey Potter|Potter]], a máquina de Newcomen non sufrió modificacións de importancia durante anos. Máis tarde [[John Smeaton]] estudou experimentalmente as proporcións máis adecuadas da máquina de Newcomen determinando que os cilindros debían ser de maior lonxitude cós que se viñan empregando e que polo xeral as caldeiras eran demasiado pequenas. En 1774 construíu en Long Benton a primeira máquina deste tipo.

A mediados do século XVIII a máquina de Newcomen empregábase extensivamente nos distritos mineiros de Inglaterra e exportárase a outros países europeos, así a todo o elevado consumo de combustible que esixía o seu funcionamento dificultou a súa aplicación noutras actividades industriais ou nona subministrosubministración de auga potable, a pesar diso, incluso despois da invención de Watt seguíronse construíndo.