Xosé (fillo de Xacob): Diferenzas entre revisións

'''Xosé''' (nado en [[Canaán]] aprox. século XIV a.E.C. e finado en [[Exipto]] no século XIII a.E.C.<ref>[Segundo a Biblia, Xénese)</ref> foi un dos doce fillos de [[Xacob]] segundo o relato bíblico do libro da [[Xénese]] (Xene. 35:22). Foi o fillo preferido de seu pai e seus irmáns envexábano por isto. A súa nai foi [[Raquel]]. Logo de acoller a todo Israel, e a través de seus fillos Efraín e Manasés, a casa de Xosé constituíu unha das doce Tribos de Israel e chegou a posuír un territorio relativamente extenso.

 

 

== Libro da Xénese ==

Xosé (ou ''Iosef'', en hebraico) foi o undécimo fillo dos doce que tivo Xacob e foi á súa vez devanceiro de Efraín e Manasés. A nai de Xosé foi Raquel. Xacob amábao máis ca os seus outros fillos e iso produciu a envexa de seus irmáns. Xosé tiña á súa vez soños nos que aparecía alzado por riba destes e predicindo o que ía suceder no futuro. Por ser o favorito e quen Xacob quería que fose o seu sucesor, o terzo patriarca hebraico elaboroulle unha túnica de cores que o distinguía, feito que amolou aínda máis a seus irmáns, que buscaron logo unha ocasión para se vingaren. Un día seus irmáns levaron aos seus animais a pacer nun lugar afastado das súas tendas. Ao pasar o tempo e ver que non regresaban, Xacob enviou a Xosé na súa procura e verificar que se atopaban ben. Os seus irmáns, ao ver de lonxe que viña Xosé, planearon matalo. Roibén, o máis vello, tentou convencelos de que non era boa idea. Pero cando Xosé chegou guindárono nun pozo de auga baleira e tivérono atrapado até decidir que facer con el. Ao día seguinte pasou por ese lugar unha caravana de mercadores que se dirixían cara Exipto e os irmáns de Xosé vendérono como escravo. De regreso con Xacob, mentiron ao patriarca dicindo que só atoparan a túnica de Xosé, a cal enchouparon en sangue de año para lle faceren crer a Xacob que fora atacado por un lobo, besta que supostamente o matou. Xacob chorou a morte do seu querido fillo desconsoladamente. Así foi como Xosé partiu de [[Canaán]] para chegar despois a [[Antigo Exipto|Exipto]].

 

== Vida en Exipto ==

Alí foi vendido e levado á casa de Potifar. Este, ao ver que Xosé sabía ler e manexaba os números (que seu pai lle aprendera), confioulle a administración da súa casa e converteuse na man dereita de Potifar. Na xeira coma escravo traballaba arreo e sempre confiando en que Deus algún día devolveríao á súa terra con seus pais e seus irmáns. Co traballo de escravo Xosé converteuse nun mozo rexo, e a dona de Potifar, que quedaba na casa cando este saía, fixouse nel e tentou seducilo.

 

 

== Interpretación dos soños de Faraón ==

Ao cabo de dous anos, o Faraón soñou que se atopaba na beira do [[Río Nilo|Nilo]], e da auga saían sete vacas grosas e fermosas que se puxeron a pacer na beira, mais entón saíron da auga outras sete vacas, laidas e fracas, que devoraron as primeiras. O Faraón acordou, e ao volverse durmirsoñou que dunha cana de trigo agromaban sete espigas vizosas e cheas de gran, pero tras delas agromaban outras sete espigas, baleiras e queimadas polo vento do deserto, que devoraron ás primeiras. Ao día seguinte, o Faraón atopábase nervioso e atormentado polos seus soños, porén por máis que preguntaba aos seus adiviños e a todos os sabios do [[Antigo Exipto|Exipto]], ningún sabía como interpretalos.

 

O copeiro lembrouse entón de Xosé (cando se atopaba na cadea) e contoulle a Faraón o ocorrido no cárcere. Así pois, o Faraón mandou chamar a Xosé á súa presenza. Cando sacaron a este do cárcere, cortáronlle o pelo e déronlle roupas novas antes de presentarse perante o Faraón. Este díxolle: "Tiven un soño e non hai quen mo interprete, e ouvín falar de ti, que en canto ouves un soño interprétalo". Xosé respondeu á súa vez: "Non eu; [[Deus]] será o que dea unha resposta favorábel ao Faraón". O Faraón dixo entón a Xosé: "Este é o meu soño: estaba eu na ribeira do río, e vin subir do río sete vacas gordas e fermosas, que se puxeron a pacer no mato da beira, e velaquí que trás delas soben outras sete vacas, más, laidas e fracas, como non as vin de más en toda a terra de Exipto, e as vacas febles e feas coméronse as primeiras sete vacas gordas, que entraron no seu ventre sen que se coñecese que entrara, pois o aspecto daquelas seguiu sendo tan mao como ao principio. E acordei. Vin tamén en soños que saían dunha mesma cana sete espigas selectas e fermosas, e que saían despois delas sete espigas más, secas e queimadas do vento, e as sete espigas secas devoraron as sete vizosas. Conteillo aos adiviños, e non houbo quen mo explique".

 

 

Todos pareceron conformes coas palabras de Xosé, e o propio Faraón, impresionado por iso, dixo: "Ti serás quen goberne a miña casa, e todo o meu pobo obedecerache; só polo trono serei maior que ti". Devandito isto, o Faraón tirou o seu anel e púxollo a Xosé, mandou que o vestisen con roupas brancas de liño, puxo no seu pescozo un colar de ouro e ordenou que, cando Xosé montase sobre o segundo dos carros do Faraón, berrasen ante el a expresión de reverencia ''Abrek'' e que se lle chamase ''Zafnat Paneaj'', que significa aproximadamente "Deus falou e el veu á vida". Finalmente, o Faraón entregoulle por esposa a Asenat, filla de Potifera, sacerdote de On.

 

== Ligazóns externas ==

* [http://www.jewishencyclopedia.com/articles/8803-joseph Jewish Encyclopedia]

* [http://www.ou.org/judaism-101/glossary/yosef/ Orthodox Union]

* [http://www.bbc.co.uk/religion/religions/judaism/history/joseph.shtml BBC]

 

[[Categoría:Personalidades do xudaísmo]]