Ernest Rutherford: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Artigos: Amplío de ca.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford |
Referencias |
||
Liña 25:
|notas = Foi sogro de [[Ralph Fowler]]
}}
'''Ernest Rutherford''', Barón Rutherford de Nelson e de Cambridge,<ref>[http://rsbm.royalsocietypublishing.org/content/obits/2/6/394 Lord Rutherford] {{en}}</ref><ref>{{cita web| url =http://www.london-gazette.co.uk/issues/33683/pages/533 | título= Baró de Rutherford Nelson| dataacceso= 25-11-2011 | lingua= en| editorial = The London Gazette| data =23páxinas1931 }}</ref> nado en [[Brightwater]] ([[Nova Zelandia]]) o [[30 de agosto]] de [[1871]] e finado en [[Cambridge]] o [[19 de outubro]] de [[1937]] foi un [[Física|físico]] [[Reino Unido|británico]].
Está considerado o pai da [[física nuclear]]. <ref>{{cita web|url = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/514229/Ernest-Rutherford-Baron-Rutherford-of-Nelson-of-Cambridge|título = Ernest Rutherford: British physicist |editorial = Encyclopædia Britannica|lingua=en}}</ref> Dedicouse ao estudo das partículas radioactivas, clasificándoas en [[Partícula alfa|alfa]] (α), [[Partícula beta|beta]] (β) e [[Raios gamma|gamma]] (γ). Achou que a [[radioactividade]] ía acompañada por unha desintegración dos [[Elementos químicos|elementos]], o que lle valeu o [[Premio Nobel de Química]] en [[1908]]. Deseñou un [[Modelo atómico de Rutherford|modelo atómico]], co que probou a existencia do [[núcleo atómico]], no que se reúne toda a [[Carga eléctrica|carga]] positiva e case toda a masa do [[átomo]].
| | | capítulo = 15.6 Bohr's theory of the hydrogen atom
| urlcapítulo = http://books.google.cat/books?id=bA9Lp2GH6OEC&pg=PA377&lpg=PA377&printsec=frontcover&hl=ca#v=onepage&q&f=false
| título = Theoretical concepts in physics: an alternative view of theoretical reasoning in physics
| url =http://books.google.cat/books?id=bA9Lp2GH6OEC&printsec=frontcover&hl=ca#v=onepage&q&f=false
| dataacceso = 29 -1-2012
| edición =2a ed.| data = 2003
| editorial = Cambridge University Press
| lugar = Cambridge
| lingua = en
| páxinas = pàg. 277-278
| isbn = 052152878X
}}</ref> Ademais, coa colaboración do seu discípulo [[Frederick Soddy]], conseguiu a primeira transmutación artificial.
Se durante a primeira parte da súa vida consagrouse por completo ás súas investigacións, pasou a segunda metade dedicado á docencia e dirixindo os [[Laboratorios Cavendish]] de [[Cambridge]], no que se descubriu o [[neutrón]], e no que se formaron [[Niels Bohr]] e [[Robert Oppenheimer|Oppenheimer]]. A súa influencia neste terreo da física que descubriu foi pois especialmente relevante.
Liña 33 ⟶ 47:
== Biografía ==
=== Os primeiros anos ===
Ernest Rutherford era o cuarto dos doce fillos de James e Martha Rutherford.<ref>{{cita libro|apelidos= McLintock |nome= A.H.|título= Rutherford, Sir Ernest (Baron Rutherford of Nelson, O.M., F.R.S.)|ano= 2003 |editorial= Te Ara — The Encyclopaedia of New Zealand |lingua=en |isbn=978-0-478-18451-8|url=http://www.teara.govt.nz/en/1966/rutherford-sir-ernest/1 |ref= }}</ref> O seu pai era granxeiro e mecánico, mentres a súa nai, antes de casar, fora mestra. Ambos desexaban dar aos seus fillos unha boa educación e tratar de que puidesen proseguir os seus estudos.
Rutherford destacou moi pronto pola súa curiosidade e a súa capacidade para a [[aritmética]]. Os seus pais e o seu mestre animárono moito, e resultou ser un alumno brillante, o que lle permitiu entrar no ''Nelson College'', no que estivo tres anos. Tamén tiña grandes calidades para o [[rugby]], o que lle valía ser moi popular na súa escola. O último ano, terminou en primeiro lugar en todas as materias, grazas ao cal entrou na Universidade, no ''Canterbury College'', no que seguiu practicando o rugby e no que participou nos clubs científicos e de reflexión.
Liña 53 ⟶ 67:
Por esa época, Rutherford estuda o [[torio]], e dáse conta ao utilizar o mesmo dispositivo que para o uranio, de que o feito de abrir unha porta no laboratorio perturba notoriamente o experimento, coma se os movementos do aire no experimento puidesen alteralo. Pronto chegará á conclusión de que o torio desprende unha emanación, tamén radioactiva, posto que ao aspirar o aire que rodea o torio, decátase de que ese aire transmite a corrente facilmente, ata á gran distancia do torio.
Tamén nota que as emanacións de torio só permanecen radioactivas uns dez minutos e que son partículas neutras. A súa radioactividade non se ve alterada por ningunha reacción química, nin por cambios nas condicións (temperatura, campo eléctrico). Decátase así mesmo de que a radioactividade desas partículas decrece exponencialmente, posto que a corrente que pasa entre os eléctrodos tamén o fai, e descobre así o período dos elementos radioactivos en [[1900]]. Coa axuda dun químico de Montreal, [[Frederick Soddy]] chega en [[1902]] á conclusión de que as emanacións de torio son efectivamente átomos radioactivos, pero sen ser torio, e que a radioactividade vén acompañada dunha desintegración dos elementos.<ref>[http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1908/ The Nobel Prize in Chemistry 1908]. Nobelprize.org. {{en}}</ref>
Este descubrimento provocou unha grande axitación entre os químicos, moi convencidos do principio de indestrutibilidade da materia. Unha gran parte da ciencia da época baseábase neste concepto. Por iso, este descubrimento representa unha auténtica revolución. Con todo, a calidade dos traballos de Rutherford non deixaban marxe á dúbida. O mesmo [[Pierre Curie]] tardou dous anos en admitir esta idea, malia que xa constatara con [[Marie Curie]] que a radioactividade ocasionaba unha perda de masa nas mostras: Pierre Curie opinaba que perdían peso sen cambiar de natureza.
Liña 72 ⟶ 86:
[[Ficheiro:Rutherford gold foil experiment results.svg|miniatura|dereita|''Arriba'', resultados previstos ao atravesaren as partículas alfa un átomo segundo o modelo atómico vixente. ''Abaixo'', os resultados reais, que suxeriron a existencia dun núcleo que, polo súa grande masa, desviase as partículas.]]
En [[1911]] fará a súa maior contribución á ciencia, ao descubrir o núcleo atómico.<ref>{{cita libro|apelidos= Longair |nome= M. S. |título= Theoretical concepts in physics: an alternative view of theoretical reasoning in physics |ano= 2003 |editorial= Cambridge University Press |lingua=en |isbn=9780521528788 |ref= 9780521528788|url = http://books.google.cat/?id=bA9Lp2GH6OEC&pg=PA377&dq=rutherford+positive+charge+concentrated+nucleus&q=rutherford%20positive%20charge%20concentrated%20nucleus|páxinas= 377–378}}</ref> Observara en Montreal, ao bombardear unha fina lamela de [[mica]] con partículas alfa, que se obtiña unha deflexión das devanditas partículas. Ao retomar Geiger e Marsden de modo máis concienciudo estes experimentos e utilizando unha lamela de [[ouro]], déronse conta de que algunhas partículas alfa desviábanse máis de 90 graos. Rutherford lanzou entón a hipótese, que Geiger e Marsden enfrontaron ás conclusións do seu experimento, de que no centro do átomo debía haber un "núcleo" que contivese case toda a masa e toda a carga positiva do átomo, e que de feito eran os electróns os que debían determinar o tamaño do átomo ó estaren situados na periferia. Este modelo planetario fora suxerido en [[1904]] por un xaponés, [[Hantaro Nagoaka]], aínda que pasara desapercibido.
Ó modelo proposto obxectóuselle que os electróns terían que irradiar virando ao redor do núcleo central e, en consecuencia, caer. Os resultados de Rutherford demostraron que ese era sen dubidar o modelo bo, posto que permitía prever con exactitude a taxa de difusión das partículas alfa en función do ángulo de difusión e do tamaño do átomo. As últimas obxeccións teóricas (sobre a irradiación do electrón) esvaecéronse cos principios da teoría [[Física cuántica|cuántica]], e a adaptación que fixo [[Niels Bohr]] do modelo de Rutherford á teoría de [[Max Planck]], o que serviu para demostrar a estabilidade do átomo a partir das ideas de Rutherford.
En [[1914]] comeza a [[Primeira Guerra Mundial]], e Rutherford concéntrase nos métodos acústicos de detección de [[submarino]]s. Trala guerra, xa en [[1919]], leva a cabo a súa primeira transmutación artificial. Logo de observar os [[protón]]s producidos polo bombardeo do [[hidróxeno]] con partículas alfa (ao observar o pestanexo que producen en pantallas cubertas de [[sulfuro]] de [[zinc]]), dáse conta de que obtén moitos deses pestanexos se realiza o mesmo experimento con aire e aínda máis con [[nitróxeno]] puro. Deduce diso que as partículas alfa, ao golpear os átomos de nitróxeno, produciron un protón,<ref>[http://www.nzhistory.net.nz/people/ernest-rutherford Ernest Rutherford | NZHistory.net.nz, New Zealand history online]. Nzhistory.net.nz (19-10-1937). {{en}}</ref> é dicir que que o núcleo de nitróxeno cambiou de natureza e transformouse en [[osíxeno]], ao absorber a partícula alfa. Con esta experiencia, Rutherford acababa de producir a primeira transmutación artificial da historia, o que deu pé a que algúns o consideren o primeiro [[alquimista]] que conseguiu o seu obxectivo.
=== Cambridge, 1919-1937 : a idade de ouro en Cavendish ===
| |||