Barbanegra: Diferenzas entre revisións

Malia isto Spotswood conseguiu información de Howard sobre o paradeiro de Teach,<ref>{{Harvnb|Lee|1974|p=105}}</ref> e fixo plans para enviar as súas forzas cruzando a fronteira ata Carolina do Norte para capturalo.<ref>{{Harvnb|Lee|1974|p=106}}</ref> Conseguiu o apoio de Edward Moseley e do Coronel Maurice Moore para desacreditar ó gobernador de Carolina do Norte, e escribiu unha carta ós [[Comité de Comercio|Lores do Comercio]] na que suxería que a Coroa sairía beneficiada coa captura de Teach. Spotswood financiou persoalmente a operación e ordenou que os Capitáns Gordon e Brand do HMS ''Pearl'' e do HMS ''Lyme'' viaxasen ata Bath. O tenente Robert Maynard do HMS ''Pearl'' recibíu o mando de dúas corvetas requisadas para que se achegasen ata a cidade dende o mar.{{refn|O HMS ''Pearl'' e o HMS ''Lyme'' tiñan demasiado calado e non podían navegar polas augas pouco profundas do esteiro de Ocracoke.<ref>{{Harvnb|Konstam|2007|p=241}}</ref>|group=lower-alpha}} Como incentivo a Asemblea de Virxinia ofreceu unha recompensa pola captura de Teach, maior que a ofrecida pola Coroa.<ref>{{Harvnb|Lee|1974|pp=108–110}}</ref>

 

 

===Última batalla===

Malia súa infamia, Teach non foi o pirata con máis éxito. [[Henry Every]] retirouse sendo un home rico, e [[Bartholomew Roberts]] conseguiu un botín estimado en cinco veces maior ó de Teach.<ref>{{Harvnb|Konstam|2007|p=viii}}</ref> Varios cazadores de tesouros tentaron durante moito tempo procurar calquera traza do suposto botín de ouro e prata de Barbanegra, pero nada do atopado nos diversos lugares explorados ó longo da costa este dos [[Estados Unidos]] puido relacionarse nunca con el. Algúns contos populares suxiren que os piratas adoitaban matar a un prisioneiro no lugar onde soterraban o seu botín,<ref>{{Cita publicación periódica|apelidos= Ross | nome = I. | título= Blackbeard | revista= United States Naval Institute Proceedings | data= 1974 | páxinas=72–74}}</ref> pero os tesouros piratas soterrados adoitan considerarse un mito moderno para o que non existe practicamente ningunha evidencia. Os rexistros dispoñibles non inclúen nada que suxira que esta práctica fose habitual, agás na imaxinación de escritores de ficción como no caso da ''[[A illa do tesouro|Illa do tesouro]]''. Ese tipo de botíns precisarían dun dono con moitos recursos, e a súa suposta existencia ignora a estrutura de mando dos navíos piratas, nos que a tripulación adoitaba servir baixo un sistema de sufraxio libre.<ref>{{Harvnb|Woodbury|1951|pp=131–133}}</ref> O único pirata do que se coñece que soterrase tesouro foi [[William Kidd]].<ref>{{Harvnb|Konstam|2007|p=285}}</ref> O único tesouro recuperado do botín de Teach conseguiuse nos restos do que se cree era o ''Queen Anne's Revenge'', atopados no 1996.<ref>{{Cita novas| título = In Shipwreck Linked to Pirate, State Sees a Tourism Treasure | xornal= [[The New York Times]]| url = http://www.nytimes.com/1997/11/09/us/in-shipwreck-linked-to-pirate-state-sees-a-tourism-treasure.html | data= 9 de novembro de 1997 | data-acceso= 21 de abril de 2010 | páxina= 134}}</ref> A data de 2009 tíñanse recuperado máis de 250&nbsp;000 artefactos procedentes destes restos,<ref>{{Cita web| título = 250,000 Pieces of Blackbeard from Shipwreck | url = http://www.islandgazette.net/news-server1/index.php?option=com_content&view=article&id=9534:250000-pieces- |url-arquivo=https://web.archive.org/web/20150709054722/http://www.islandgazette.net/news-server1/index.php?option=com_content&view=article&id=9534:250000-pieces-|data-arquivo=9 de xullo de 2015|urlmorta=si| páxina-web= Island Gazette | data= 20 de novembro de 2009 | data-acceso= 27 de marzo de 2015}}</ref> e unha selección deles está exposta ó público no [[North Carolina Maritime Museum]].<ref>{{Harvnb|Konstam|2007|p=288}}</ref>

 

 

== Notas ==