Construción de nicho: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 67:
*'''Formigas limón (''[[Myrmelachista schumanni]]'')''': Esta especie de formigas emprega un método especializado de supresión de vexetación que regula o crecemento de certas árbores. Estas formigas constrúen o seu fogar no corpo da árbore ''[[Duroia hirsuta]]'' da Amazonia peruana. Para aseguraren a prevalencia das árbores ''Duroia'', as formigas empregan cantidades producidas por elas mesmas de [[ácido fórmico]] (un composto común nas formigas) como un persistente [[herbicida]]. O resultado final altera a composición do seu hábitat no bosque drasticamente ao eliminar as especies arbóreas que non serían axeitadas para que as habitase a colonia. Estas áreas coa ecoloxía alterada por causa destas formigas foron denominadas [[xardín do demo|xardíns do demo]].<ref>Reece, Urry, Cain, Wasserman, Minorsky & Jackson (2011). ''Campbell Biology''. ISBN 978-0-321-55823-7.</ref>
*'''[[Castor]]es''': Ao construíren as súas presas nos ríos os castores dan forma e alteran drasticamente o [[ecosistema]] no cal viven. A deforestación, os efectos na estrutura do solo, estrutura das raíces, turbidez da auga, distribución da auga e a cantidade de auga que chega río abaixo son só algúns dos exemplos que definen a construción de nicho dos castores. Os castores son un claro exemplo dos efectos tan diversos perpetuados pola construción dun nicho.
*'''[[Diatomeas]]''' da [[Baía de Fundy]], Canadá: Son outro exemplo de enxeñeiros de ecosistemas. As diatomeas [[bentos|bénticas]] que viven en sedimentos de estuario segregan exsudados de [[carbohidrato]]s que unen os grans de area e estabilizan o medio ambiente. As diatomeas causan un cambio físico nas propiedades da area que permite que outros organismos colonicen a zona. O concepto de enxeñaría de ecosistemas
*'''[[Piñeiro]]s e mato''': En certas zonas de Norteamérica os matos arbustivos (chamados alí ''chaparral'') e os piñeiros presentan un comportamento de construción de nicho en resposta aos efectos dos lumes forestais. Estas árbores e arbustos incrementan a frecuencia dos lumes ao afectar á composición do chan do bosque. Fano ao dispersar as follas dos piñeiros, piñas, sementes e aceites, que cobren literalmente todo o bosque. A flora está adaptada a estas condicións xa que foi seleccionada para a resistencia ao lume. O intercambio evolutivo (feito pola construción de nicho e a selección natural) permite que os piñeiros e o ''chaparral'' resistente ao lume aproveiten os cambios químicos que ocorren no solo despois de que a materia orgánica arde.<ref name="Smee 2009"/>
[[Ficheiro:Guppy pho 0048.jpg|miniatura|[[Guppy]]s silvestres machos e femias (''[[Poecilia reticulata]]'').]]
| |||