Rafael Cadenas: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "'''Rafael Cadenas''' é un poeta, ensaista e profesor universitario venezolano. Formou parte do colectivo literario «Tabla redonda» a comezos da década dos sesenta. En 1985 rec..." |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 23 de maio de 2016 ás 15:02
Rafael Cadenas é un poeta, ensaista e profesor universitario venezolano. Formou parte do colectivo literario «Tabla redonda» a comezos da década dos sesenta. En 1985 recibiu o Premio Nacional de Literatura de Venezuela e no o "Premio FIL" de Literatura en Lenguas Romances en México.
Biografía
En 1946 publicou o seu primeiro poemario con prólogo de Salvador Garmendiamentres militaba no Partido Comunista de Venezuela. Polo que foi perseguiro no réxime de Marcos Pérez Jiménez refuxiándose na illa de Trindade ata 1957. En Caracas escribe e publica Una isla (1958) e Los cuadernos del destierro (1960). Durante esos anos forma parte do grupo de debate político e literario «Tabla redonda», xunto con Manuel Caballero, Jesús Sanoja Hernández, Jacobo Borges, etc. Por décadas foi mestre na Escuela de Letras da Universidade Central de Venezuela,, onde coñeceu a obra de Rafael Dieste e seguindo a tradición de Hölderlin, Rilke e José Gorostiza.
O seu poema mais famoso é «Derrota» xunto a seu poemario "Amante".
Premios e Condecoraciones
- 1984 - Premio de Ensayo de CONAC, con Anotaciones
- 1985 - Premio Nacional de Literatura, Mención Poesía por su obra total.
- 1986 - Beca Guggenheim.
- 1992 - Premio San Juan de la Cruz.
- 1992 - Premio Internacional de Poesía «Juan Antonio Pérez Bonalde» con Gestiones.
- 2001 - Doctorado honoris causa de la Universidad de Los Andes ULA.
- 2005 - Doctorado «Honoris Causa» de la Universidad Central de Venezuela UCV.
- 2009 - Premio FIL de Literatura en Lenguas Romances.
- 2012 - Doctorado «Honoris Causa» de la Universidad Centrocidental Lisandro Alvarado UCLA.
- 2012 - Orden «Juan Jacinto Lara» en su Primera Clase. Gobernación del Estado Lara.
- 2015 - Premio Internacional de Poesía Federico García Lorca.
- 2015 - Premio Andrés Bello de la Academia Venezolana de la Lengua.
Obra
- Poética
- Cantos iniciales (1946)
- Una isla (1958)
- Los cuadernos del destierro (1960, 2001)
- «Derrota» (1963) [poema publicado el 31 de mayo en Clarín del viernes; compilado en 1970, junto con Los cuadernos del destierro y Falsas maniobras]
- Falsas maniobras (1966)
- Intemperie (1977)
- Memorial (1977) Edición bilingüe (Español-Inglés), publicada por la Universidad Nacional Mayor de San Marcos (2007)
- Amante (1983)
- Dichos (1992)
- Gestiones (1992) [Premio Internacional Juan Antonio Pérez Bonalde]
- Antología (1958-1993) (1996), (1999)
- Amante (bid & co. editor, 2002) [livre d'artiste con 58 grabados de Norma Morales)
- Poemas selectos (bid & co. editor, 2004, 2006, 2009)
- Amant (bid & co. editor, 2004) [traducción al francés de «Amante»)
- Lover (bid & co. editor, 2004, 2009) [edición bilingüe de «Amante»)
- El taller de al lado (bid & co. editor, 2005) [conjunto de sus traducciones)
- Sobre abierto. Editorial Pre-Textos. ISBN 978-84-15297-82-6. Parámetro descoñecido
|año=
ignorado (suxírese|ano=
) (Axuda)
- Ensayística
- Literatura y vida (1972)
- Realidad y literatura (1979)
- Apuntes sobre San Juan de la Cruz y la mística (1977, 1995)
- La barbarie civilizada (1981)
- Anotaciones (1983)
- Reflexiones sobre la ciudad moderna (1983)
- En torno al lenguaje (1984)
- Sobre la enseñanza de la literatura en la Educación Media (1998)
- Obra Completa
- Obra entera. Poesía y prosa (Fondo de Cultura Económica, 2000)
- Obra entera. Poesía y prosa (1958-1995). Editorial Pre-Textos. ISBN 978-84-8191-823-6. Parámetro descoñecido
|año=
ignorado (suxírese|ano=
) (Axuda)