Maximilien de Robespierre: Diferenzas entre revisións

'''Maximilien François Marie Isidore de Robespierre''', naceu o [[6 de maio]] de [[1758]] e morreu o [[28 de xullo]] de [[1794]] foi un dos líderes máis coñecidos da [[Revolución Francesa]]. Os seus partidarios coñecíano como o incorruptible debido á súa dedicación moral austera á revolución. Era un membro influente do comité da seguridade pública, e unha figura fundamental no período da revolución coñecida comunmente como o reino do terror. A súa detención e execución en [[1794]] puxo fin ao terror. Politicamente foi discípulo de [[Jean-Jacques Rousseau]], entre outros filósofos da [[Ilustración]], e voceiro capaz da burguesía esquerdistas.

 

Ao reunirse os estados xerais en Versalles o [[5 de maio]] de [[1789]], a paixón de Robespierre xa empezou a ser evidente. Mirabeau dixo del: Este novo home cre no que di, vai chegar lonxe.

 

 

Desde a época dos Estados Xerais, Robespierre participara no club dos amigos da constitución, que ao trasladar o seu recinto ao edificio dos freires xacobinos serían coñecidos como os xacobinos. Rodeado de persoas da súa orixe e clase social, Robespierre foi gañando terreo ata converterse no líder absoluto do movemento no verán de 1792.

A fuga do rei a [[Varennes]] arruinou as posibilidades dunha monarquía constitucional viable. Aínda que Robespierre gardou cautela, miles de manifestantes decidiron pedir a abdicación do rei no Campo de Marte o 17 de xullo de 1791, recibindo como resposta as balas do batallón ao mando de La Fayette. Os líderes de esquerda temeron pola reacción, Marat pasou á clandestinidade, Danton a Inglaterra, pero Robespierre mantívose en París, limitándose a mudarse á residencia de Maurice Duplay, un ebanista que residía na Rue Saint-Honoré e simpatizante xacobino, reforzando a súa posición ao manterse en París e co seu club durante esta grave situación.

 

 

Entrou no comité do público o 9 de termidor do ano I (27 de xullo de 1793), converteuse no amo da ditadura xacobina, impoñendo un réxime do terror, nel regulacións de urxencia eran consideradas esenciais para a seguridade interior, seriamente ameazado da república (insurrección no Vendée) como no exterior (guerra contra os países europeos). Logo da eliminación dos extremistas (Hebertistas e Enragés, 24 de marzo de 1794), considerados demagóxicos, e máis tarde dos clementes (agrupados ao redor de [[George Danton]], 5 de abril de 1794), Robespierre no intento de impoñer o seu ideal da república democrática e virtuosa, sostida por pequenos propietarios libres e iguais en dereitos, dándolle un coroamento espiritual coa institución do Culto ao Ser Supremo.

 

=== Artigos relacionados ===

* [[Primeira República Francesa]]

{{Control de autoridades}}

 

[[Categoría:Nados no departamento do Paso de Calais]]

[[Categoría:Nados en 1758]]