Revisión como estaba o 20 de novembro de 2015 ás 01:27 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Engado {{Control de autoridades}} ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de maio de 2016 ás 11:14 editar desfacer Xoacas (conversa \| contribucións) 43.155 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 24: '''Iannis Xenakis''' (''Γιάννης Ξενάκης'', tamén [[Transliteración\|transliterado]] en francés como ''Yannis Xénakis'') foi un [[compositor]] e [[arquitecto]] de ascendencia [[Grecia\|grega]] nado o [[29 de maio]] de [[1922]] en Brăila, [[Romania]]; nacionalizouse [[Francia\|francés]] e pasou gran parte da súa vida en [[París]], onde morreu o [[4 de febreiro]] de [[2001]]. Considérase como un dos compositores máis importantes da [[música contemporánea]]. == Biografía == Aos 10 anos trasladouse coa súa familia a [[Grecia]], comezando logo estudos de [[inxeñería]] en [[Atenas]]. Os seus estudos ~~interrómpensen~~interrómpense en [[1941]] coa ocupación [[nazi]] do su país. Participou na [[resistencia grega (Segunda Guerra Mundial)\|resistenza grega]] durante a [[Segunda Guerra Mundial]], e na primeira fase da [[Guerra Civil Grega]] como membro da compañía de estudantes Lord Byron do [[Exército de Liberación do Pobo Grego]] (ELAS). En ~~Xaniero~~xaneiro de [[1945]] recibiu unha grave ferida de obús no lado esquerdo da cara que o puxo preto da morte, provocándolle a pérdida dun ollo e desfigurándolle parte do rostro. En [[1946]] puido finalizar os seus estudos obtendo o título de enxeñeiro, pero foi perseguido debido ao seu activismo político, e ~~condeado~~condenado a morte. Logrou fuxir e, grazas a un pasaporte falso, cruzar a fronteira rumbo a Francia en [[1947]]. Establecido en [[París]], en [[1948]] ingresou no estudio do famoso arquitecto [[Le Corbusier]] como enxeñeiro calculista. Pronto comezou a colaborar nos proxectos de varias obras importantes saídas do estudio de Le Corbusier durante eses anos, como as unidades habitacionais de [[Nantes]] ([[1949]]), [[Briey-en-Forêt]] e [[Berlin-Charlottenburg]] ([[1954]]), os diferentes edificios constitutivos do plan de urbanismo de [[Chandigarh]] na [[India]] ([[1951]]), e o Centro Deportivo e Cultural de [[Bagdad]] ([[1957]]). Nestas obras Xenakis aplicou os mesmos procesos compositivos e estéticos que nas súas obras musicais da época. Xenakis deseñou ~~ademáis~~ademais dúas importantes obras da arquitectura do século XX: o [[convento de Santa María de La Tourette]] ([[1953]]), e especialmente o [[Pabellón Philips]] da [[Exposición Internacional de Bruselas de 1958]], baseado nas mesmas estruturas que a súa obra orquestral ''Metastasis'' de [[1953]]-[[1954]].<ref>Sempre segundo as súas declaraciones, xa que en vida de le Corbusier nunca reclamou a súa autoría.</ref> Para o interior do Pabellón encargóuselle a [[Edgar Varèse]] que realizara a música, quen compuxo o seu ''[[Poème Électronique]]'', e o propio Xenakis compuxo ''Concret PH'' que se escoitaba nos interludios entre as presentacións da obra de Varèse. Para o interior do Pabellón encargóuselle a [[Edgar Varèse]] que realizara a música, quen compuxo o seu ''[[Poème Électronique]]'', e o propio Xenakis compuxo ''Concret PH'' que se escoitaba nos interludios entre as presentacións da obra de Varèse. Durante eses anos, Xenakis comezou paralelamente os seus estudos de [[Composición musical\|composición]] en París, primeiro con [[Arthur Honegger]] e [[Darius Milhaud]], cos que non tivo demasiado entendimento, e finalmente con [[Olivier Messiaen]], con quen sí estudou regularmente a partir de [[1952]]. En [[1955]] [[Hans Rosbaud]] dirixiu no Festival de [[Donaueschingen]] a súa primeira obra importante para orquestra: ''[[Metástase (Xenakis)\|Metástase]]''. Esta peza e as que lle seguiron, notablemente ''Pithoprakta'' de 1955-56, e ''Achorripsis'' de 1956-57, así como artigos publicados nos ''Gravesaner Blätter'', a revista que dirixía [[Hermann Scherchen]], déronlle a Xenakis unha notoriedade que finalmente lle permitiu dedicarse exclusivamente á composición. Liña 35 ⟶ 34: En [[1963]] publicou ''Musiques Formelles'' (Música formalizada), posteriormente revisada, expandida e publicada en inglés como ''Formalized Music: Thought and Mathematics in Composition '' en [[1971]], e novamente ampliada e revisada para a segunda e definitiva edición de [[1990]]; unha colección de ensaios sobre as súas ideas musicais e técnicas compositivas, considerada unha das contribucións máis importantes á [[teoría da música]] do século XX. En 1997 obtivo o [[Premio Kyoto]] que concede a Fundación Inamori, de Kyoto. Pioneiro do emprego da [[computadora]] na composición musical [[algoritmo\|algorítmica]], Xenakis fundou en 1966 o EMAMu, coñecido a partir de [[1972]] como ''CEMAMu'' (Centre d'Études de Mathématique et Automatique Musicales), instituto dedicado ao estudo de aplicacións informáticas na música. Alí Xenakis concibiu e desenvolveu o sistema [[UPIC]], que permite a realización sonora directa da notación gráfica que se efectúa sobre unha ~~tabliña~~taboíña. Xenakis estivo casado coa escritora [[Françoise Xenakis]]. Liña 371 ⟶ 370: * Matossian, Nouritza: ''Xenakis''. Ed. Kahn and Averill; Londres, 1990. ISBN 1-871082-17-X * Varga Bálint András: ''Conversations with Iannis Xenakis''. Ed. Faber and Faber; Londres, 1996. ISBN 0-571-17959-2 {{Control de autoridades}} {{ORDENAR:Xenakis, Iannis}} [[Categoría:Compositores]]

Iannis Xenakis: Diferenzas entre revisións