Demócrito: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Castelao (conversa | contribucións)
m Arranxiños
m Arranxos varios using AWB
Liña 3:
|época =
|cor = #B0C4DE
|nome_imaxe =Democritus_by_Agostino_Carracci.jpg
 
|tamaño_imaxe = 200px
|lenda_imaxe =Demócrito de Abdera segundo [[Agostino Carracci]]
 
|nome =Demócrito de Abdera
 
|nacemento =[[-460|460]] a.C. en [[Abdera]], [[Tracia]], [[Grecia]]
 
|morte = [[-370|370]] a.C.
|filosofía = [[Atomismo]]
|principais_intereses =[[Metafísica]], [[Matemáticas]], [[Astronomía]].
 
|ideas_salientables =
Liña 20:
|influenciados = [[Epicuro de Samos|Epicuro]], [[Pirrón de Elis|Pirrón]], [[Lucrecio]], [[Michel de Montaigne|Montaigne]], [[Severino, papa|Severino]], [[George Santayana|Santayana]], [[Friedrich Nietzsche|Nietzsche]], [[Michel Onfray]]
 
|sinatura =
 
}}
Liña 32:
Respecto do seu pensamento parece que foi un home dedicado enteiramente ao estudo e que tivo unha produción abundante. Do mesmo xeito que [[Empédocles]] e Anaxágoras a filosofía de Demócrito estará inspirada pola necesidade de conxugar a permanencia do ser coa explicación do cambio, adoptando unha solución estruturalmente idéntica: o que chamamos xeración e corrupción non é máis que mestura e separación dos elementos orixinarios, que posúen as características de inmutabilidade e eternidade do ser parmenídeo. Estes elementos orixinarios serán concibidos como entidades materiais, infinitamente pequenas e, polo tanto, imperceptíbeis para os sentidos, e de carácter estritamente cuantitativo, aos que Demócrito chamará [[átomo]]s pola súa calidade de ser partículas indivisíbeis.
 
{{Cita|Algúns filósofos antigos creron que o que é debe ser necesariamente un e inmóbil, xa que sendo o baleiro non-ente non podería existir o movemento sen un baleiro separado (da materia) nin existir nin existir unha pluralidade de cousas sen algo que as separe. (...) Pero Leucipo creu ter unha teoría que concordando coa percepción dos sentidos non facía desaparecer o nacemento, a corrupción, o movemento nin a pluralidade de seres. (Aristóteles, "Sobre a xeración e a corrupción", I, 8, 325a)}}
 
=== Atomismo ===
Estes átomos existen desde sempre no [[baleiro]], sometidos a un movemento que lles é consubstancial. Polo tanto, todo o que existe son os átomos e o baleiro. A introdución da existencia do baleiro é unha novidade con respecto a Empédocles e Anaxágoras e que choca frontalmente coa negación do baleiro (non-ser) que esixía Parménides. Agora ben, sen a existencia do baleiro resulta imposíbel explicar o movemento, polo que necesariamente ten que existir. Os átomos móvense nese baleiro en liña recta nun principio, pero, por causas estritamente mecánicas, algúns deles saen da súa traxectoria e chocan contra outros, aos que desvían, chocando o conxunto contra outros átomos, provocando a agregación en conxuntos de átomos cada vez maiores, e que darán lugar á constitución dos obxectos tal como nós os coñecemos.
Aínda que os átomos non posúen diferenzas cualitativas si posúen diferenzas en canto á súa forma e configuración: a forma, a orde e a posición. Os átomos poden diferir entre eles pola súa forma, do mesmo xeito que a A difire da N; ou poden diferir pola orde que ocupan, non sendo o mesmo AN que NA; ou pola posición, de modo que, aínda posuíndo a mesma forma, a Z diferénciase da N (se viramos a Z noventa graos á dereita temos a N).
 
{{Cita|Leucipo e o seu compañeiro Demócrito sostiveron que os elementos son "o cheo" e o "baleiro", aos cales chamaron "ser" e "non-ser", respectivamente. O ser é cheo e sólido; o non-ser baleiro e sutil. Como o baleiro existe non menos que o corpo, séguese que o non-ser existe non menos que o ser. Xuntos os dous constitúen as causas materiais das cousas existentes. (Aristóteles, ''Metafísica'', I, 4, 985b).}}
 
Demócrito non apela no seu sistema á existencia de ningunha causa que non sexa estritamente material e mecánica, de modo que nos ofrece unha primeira interpretación [[mecanicismo|mecanicista]] do universo; existen, polo demais, innumerábeis mundos, sometidos ás mesmas leis de agregación e separación dos átomos. O seu pensamento exercerá unha grande influencia na antigüidade, a través da escola de Epicuro, entre outros; pero sobre todo no [[Renacemento]], estando na base da constitución da ciencia moderna.
 
=== Alma, sentidos e razón ===
Aínda que a intelixencia pode explicar a organización do mundo, segundo Demócrito, que dá lugar á existencia dunha alma, que se compón de moi finos e esféricos átomos. Cre que, "esférica atoma pasar porque é a súa propia natureza, nunca se segue, e que a medida que avanza obtéñense ao longo de todo o corpo con eles, e polo en marcha." Deste xeito, tamén a vía como alma atoma similares aos incendios atoma: pequenas, esféricas, capaz de penetrar nos corpos sólidos e bos exemplos de movemento espontáneo.
 
Demócrito explicou tamén os sentidos ao longo destas liñas. Supuxo que os diferentes gustos eran o resultado dos átomos doutra forma en contacto coa lingua. Cheiros e sons, poderían explicarse de xeito similar. Obras da visión do ollo receptor "imaxes" ou "effluences" dos órganos que se emanou. Afirmou que, "Sweet existe por convención, amarga por convención, pola cor de convención; Pero, en realidade, os átomos e o baleiro existen sós". Isto quere dicir que os sentidos non pode proporcionar unha relación directa ou certos coñecementos do mundo. Nas súas palabras, "É necesario ter en conta que por este principio o home é cortado da realidade." Máis tarde os filósofos usaron isto para negar calquera coñecemento fehaciente de que se poden obter, pero Demócrito considerou diferente:
 
Hai dúas formas de coñecemento: un lexítimo, un bastardo. Pertencen á primeira clase todos os seguintes: vista, oído, olfacto, gusto, tacto. A lexítima é moi distinta da presente. Cando o bastardo forma non pode ver máis minuciosamente, nin escoitar, nin cheirar nin saborear nin percibir a través do tacto, e logo outro máis fino forma que debe empregarse. - Demócrito, Fragmento 11, A simetría da vida .
 
Segundo unha opinión, con obxecto de que esta forma é máis fino razoamento, aínda que Demócrito non explica a razón do lugar no atomista.
 
=== Metafísica ===
Liña 58:
O ser e o non ser non son existencias perceptibles; no campo da percepción sensible están, en cambio, os corpos compostos de átomos e baleiro. Polo tanto danse dous tipos de coñecemento:
* o escuro, que é o dos cinco sentidos,
* o auténtico, o da mente ou pensamento.
 
As sensacións e o pensamento, a alma ou a vida en xeral, son tamén átomos esparexidos por todo o corpo, salvo os átomos da mente que se concentran, segundo [[Hipócrates]], no cerebro. As sensacións son provocadas polo choque dos átomos externos cos átomos da alma vexetativa e sensitiva. Desta forma o home está en relación inmediata cos corpos "visíbeis e tanxíbeis". Así se produce un primeiro saber sensitivo, que é un saber espurio, mera opinión. Este tema será retomado polo escepticismo grego na fórmula: "non coñecemos nada en forma auténtica, porque a verdade xace no profundo". O home está, pois, afastado do auténtico, é dicir, da percepción dos átomos e o baleiro. O problema está en saber se o home pode chegar a percibir o ser e o non ser a partir dese saber espurio e a través do saber auténtico.
Liña 69:
 
=== Repercusións do seu pensamento ===
O significado histórico da filosofía de Demócrito consiste na orixinalidade da súa [[hermenéutica]] referente aos aspectos metodolóxicos e críticos. Demócrito distínguese dos outros presocráticos non só pola doxografía, senón tamén polo uso do método definitorio e demostrativo que para "salvar os fenómenos" remóntase desde eles ata "o que é anterior por natureza". A este procedemento Demócrito chámao demostración (''kitiologí''). Con Demócrito iníciase o período sistemático da historia da filosofía.
 
== Véxase tamén ==