Otto Heinrich Warburg: Diferenzas entre revisións

Era fillo do [[física|físico]] Emil Warburg, presidente do ''Physikalische Reichsanstalt''. Otto estudou Química con Emil Fischer, e obtivo o título de Doutor en Química (Berlín) en 1906. Entón estudou con von Krehl e doutorouse en Medicina en [[Heidelberg]] en 1911. Serviu na Garda de Cabalaría prusiana durante a [[Primeira Guerra Mundial]].

As temperás investigacións de Warburg con Fischer foron no campo do polipéptido. En Heidelberg, traballou sobre o proceso de oxidación. O seu interese especial na investigación de procesos vitais por métodos físicos e químicos conduciu a intentos de relacionar estes procesos con fenómenos do mundo inorgánico. Os seus métodos implicaron estudos detallados sobre a asimilación do dióxido de carbono en plantas, o metabolismo de tumores, e o compoñente químico do osíxeno que transfire o fermento respiratorio. Warburg nunca foi profesor, e estaba sempre agradecido pola oportunidade de dedicar todo o seu tempo á investigación científica. As súas investigacións posteriores no ''Kaiser Wilhelm Institute'' conduciron ó descubrimento de que a [[flamida]] e a [[nicotinamida]] eran os grupos activos das encimas que transfiren hidróxeno. Este, xunto coa ferro-osixenasa descuberta antes, deu razón completa das oxidacións e reducións do mundo vivo. Polo seu descubrimento da natureza e o modo da acción da encima respiratoria, concedéronlle o Premio Nobel en 1931. Este descubrimento abriu novos camiños nos campos do metabolismo celular e da respiración celular.

Foi director, entre [[1931]] e [[1953]], do ''Kaiser Wilhelm Institute'' (hoxe [[Instituto Max Planck]]) de fisioloxía celular en [[Berlín]]. Investigou o metabolismo dos tumores e a respiración celular, particularmente da célula cancerosa.