Lev Landau: Diferenzas entre revisións

'''Lev Davidovich Landau''' (en [[Lingua rusa|ruso]] '''Лев Давидович Ландау'''), nado en [[Bakú]] o [[22 de xaneiro]] de [[1908]] e finado en [[Moscova]] o [[1 de abril]] de [[1968]], foi un [[físico]] e [[Matemáticas|matemático]] soviético galardoado co [[Premio Nobel de Física]] no ano [[1962]].

Naceu en [[Bakú]], hoxe en día capital de [[Acerbaixán]] e entón parte do [[Imperio Ruso]], nunha familia de ascendencia [[xudeu|xudía]]. Cando era novo tivo interese nas matemáticas, ingresando en [[1922]] na Universidade de Bakú estudando á vez [[física]], [[matemáticas]] e [[química]]. En [[1924]] trasladouse á Universidade de [[Leningrado]] e en [[1927]] licenciouse en física.

En [[1929]] realizou unha viaxe a [[Copenhaguen]] para coñecer a [[Niels Bohr]] co cal discutiu longamente sobre [[física teórica]], introducindo a gran tradición na física teórica na [[Unión Soviética]]. Tivo un amplo campo de traballo, que inclúe a teoría da [[supercondutividade]] e a [[superfluidez]], a [[electrodinámica cuántica]], a [[física nuclear]] e a [[física de partículas]]. Foi a cabeza da división teórica do Instituto para os Problemas Físicos a partir de [[1937]], cargo que ocupou ata o ano [[1962]] que, como resultado dun accidente de coche no cal sufriu lesións das cales nunca se recuperou, renunciou ao seu cargo. Baixo as súas ordes tivo un bo grupo de investigadores como [[Lev Pitaevskii]], [[Alexei Alexeevich Abrikosov]], [[Evgeny Lifshitz]], [[Lev Gorkov]], [[Isaak Khalatnikov]] ou [[Boris Ioffe]].

Foi arrestado por mandato de [[Iosif Stalin]] e [[Lavrenti Beria]] durante a [[Gran Purga]] de [[1938]], sendo expulsado de Moscova entre o [[27 de abril]] daquel ano e o [[29 de abril]] de [[1939]], tras a intervención do físico [[Pyotr Kapitsa]].