Edgar Douglas Adrian: Diferenzas entre revisións

Estudou na Secundaria Westminster e aprobou ciencias naturais no [[Trinity College]] de Cambridge, licenciándose en [[medicina]] en [[1915]]. Durante a [[Primeira Guerra Mundial]] traballou no ''St Bartholomew's Hospital'' de Londres, tratando a soldados con desordes nerviosas. Volveu a Cambridge en [[1919]] e en [[1925]] comezou os seus estudos sobre os impulsos nerviosos nos órganos sensoriais humanos, demostrando a posibilidade de medir a corrente nas fibras nerviosas aplicando un amplificador.

Foi profesor do ''Royal College of Physicians'' (cátedra Sharpey, [[1925]]), da [[Royal Society]] (cátedra Foulerton, [[1929]]-[[1937]]) e da [[Universidade de Cambridge]] (cátedra de fisioloxía, [[1937]]-[[1951]]). Desde 1951 foi director do Trinity College.

En [[1932]] foille outorgado o [[Premio Nobel de Medicina]] polos seus traballos relativos á función das [[neurona]]s e as células nerviosas motoras, premio que compartiu con Sir [[Charles Scott Sherrington]].

En [[1950]] foi nomeado presidente da Royal Society.