Flamenco: Diferenzas entre revisións

* '''Por paralelismo co ave zancuda do mesmo nome en castelán''': Algunhas hipóteses relacionan a orixe do nome do xénero flamenco coas [[Flamengo|aves zancudas do mesmo nome]]. Unha delas di que o flamenco recibe esa denominación porque o aspecto e a linguaxe corporal dos seus intérpretes recorda a devanditas aves. O [[Musicoloxía|musicologo]] [[Alemáns|alemán]] [[Marius Schneider]], en cambio, defende que a orixe do termo pode estar no nome destas aves, pero non no seu parecido co estilo dos ''bailaores'' senón en que o [[Modo frixio|modo de mi]], que é o predominante no repertorio flamenco, relaciónase na simboloxía medieval, entre outros animais, co [[flamengo]].<ref>''El Origen Musical de los Animales Símbolos en la Mitología y la Escultura Antiguas''. Barcelona. 1946.</ref>

* '''Por ser a música dos "fellah min gueir ard", os campesiños mouriscos sen terra''': Segundo o notario e político [[Blas Infante]], o termo "flamenco" provén da expresión [[lingua árabe|andalusí]] ''fellah min gueir ard'' (فلاح من غير أرض), que significa "campesiño sen terra". Segundo el, moitos [[mourisco]]s integráronse nas comunidades xitanas, coas que compartían o seu carácter de minoría étnica á marxe da cultura dominante. Infante supón que nese caldo de cultivo debeu xurdir o cante flamenco, como manifestación da dor que ese pobo sentía pola aniquilación da súa cultura.<ref>INFANTE, Blas.''Orígenes de lo flamenco y secreto del cante jondo''. 1929-1931.</ref> Con todo, Blas Infante non aporta fonte histórica documental algunha que avale esta hipótese e, tendo en conta a férrea defensa que fixo ao longo da súa vida dunha [[reforma agraria]] en Andalucía, que paliase a mísera situación do [[xornaleiro]] andaluz da súa época, esta interpretación parece máis ideolóxica e política que histórica ou musicolóxica. No entanto, o Pai García Barrioso, tamén considera que a orixe da palabra flamenco puidese estar na expresión árabe usada en [[Marrocos]] ''fellah-mangu'', que significa "os cantos dos campesiños".<ref>P. GARCÍA BARRIOSO. ''La música hispanomusulmana en Marruecos''. Larache. 1941.</ref> Así mesmo, Luis Antonio de Vega aporta as expresións ''felahikum'' e ''felah-enkum'', que teñen o mesmo significado.<ref>DE VEGA, Luis Antonio. ''Origen del Flamenco. El baile de los pájaros que se acompañan con sus trinos.''</ref>

* '''Porque a súa orixe está en Flandres''': Outro número de hipótese vinculan a orixe do termo con [[Flandres]]. Segundo [[Felipe Pedrell]] o flamenco chegou a España desde esas terras na época de [[Carlos V, Sacro Emperador Romano-Xermánico|Carlos V]], de aí o seu nome.<ref>PEDRELL, Felipe. ''Cancionero Musical Popular Español''. Tomo II, Apéndice.</ref> Algúns engaden que nos bailes que se organizaron para dar a benvida a devandito monarca aplaudiaselle co grito de ''¡Báilalle ao flamenco!'' Con todo o termo "flamenco" vinculado á música e ao baile xurdiu a mediados do século XIX, varios séculos logo dese feito.

* '''Porque aos [[xitanos]] coñéceselles tamén como flamencos''': En [[1881]] [[Antonio Machado Álvarez|Demófilo]], no primeiro estudo sobre o flamenco, argumentou que este xénero debe o seu nome a que os seus principais cultivadores, os xitanos, eran coñecidos frecuentemente en [[Andalucía]] baixo dita denominación.<ref>Demófilo engade que os andaluces chamaban "flamencos" aos xitanos en sentido humorístico, pois para nomear "o moreno" ("caló" e "calé" significan "negro") recorrían [[ironía|irónicamente]] ao prototipo de "o louro". Os andaluces, en contrapartida, eran chamados ''gachós'' polos xitanos. MACHADO ÁLVAREZ, Antonio. ''Colección de Cantos flamencos recogidos y anotados por Demófilo''. Sevilla. 1881. Véxase a [[drae:gaché|definición de ''gaché'' no DRAE]].</ref> En 1841 [[George Borrow]] no seu libro ''The Zincali; or Account of the Gypsies in Spain'' (''Os Zíncali: Os xitanos de España'') xa recollera esta denominación popular, o que reforza a argumentación de Demófilo.